De naam is Toos en ik ben werkeloos.

Nou, nu is het dan eindelijk voor het echie: Ik ben werkeloos. Dit is de derde dag en eerlijk gezegd voel ik mij nog niet veel anders. Het afscheid op mijn werk: het duurt nog voort. Morgen een lunch met Baas en Naaste Collega, 19 maart nog een etentje met mijn team en andere collega's die daar zin in hebben en door verschillende factoren kan ik niet eerder afscheid van de cliënten nemen dan op 3 april. Maar, zoals ik de start op deze locatie als een enorm warm bad heb ervaren, zo ervaar ik het afscheid ook. Een pleister kun je maar beter in 1 keer er af ratsen, maar dit is eigenlijk gewoon precies goed, dit afscheid. Heel zachtjes ben ik van de locatie weggeslopen en heel zachtjes verdwijn ik verder uit het leven van mijn collega's en de cliënten. Zij gaan verder en ik ook, en dat is goed.

De studie is inmiddels gestart, en ook al heb ik nog maar 1 blok achter de rug, het voelt enorm goed! Goed om in deze groep totaal verschillende maar gelijkgestemde mensen te verkeren en ik voel mij als een spons; kom maar op met al die kennis en vaardigheden. Ik vind het al weer heerlijk om aan de studie te zijn. En ja: Het is veel werk, maar hee: ik heb tijd zat!

De kunst is nu alleen om die tijd een beetje goed te verdelen. Blijkbaar was ik toch bang om in een gat te vallen, want ik heb heel veel afspraken staan deze week. Leuke afspraken, gezellige dingen, totaal niet nuttig maar wel heel erg nodig. Vind ik. En Prins op 't Witte Paard en ik sluiten deze week af met een weekendje Antwerpen. Zaaalig! 

En volgende week is het dan afgelopen; dan gaan we ons eens wat meer bezig houden met serieuzere zaken. De studie moet even goed worden weggezet en! ik ga meedoen aan de avondvierdaagse! Jazeker, hoe oubollig kun je het hebben, de jeugd hier in huis begint al een een beetje meewarig te schudden als ik er over begin, maar hee; hoort jeugd dat niet te doen? Een kennis vroeg of ik met haar mee wilde doen, en toen ik voor informatie op de website keek, zag ik dat er nog vrijwilligers nodig waren. Ik heb mij direct opgegeven, kreeg daar gisteren telefonisch bevestiging van en wordt morgen verwacht voor de eerste bijeenkomst. Wat ik vooral handig vind, is dat er een kop en een staart aan zit. Na het evenement is het ook gewoon klaar. 

Mijn huis is ook geloof ik nog nooit zo opgeruimd geweest als nu. Ik denk dat dit niet heel lang zal duren, hoor. Mijn 'studeerkamer' is bijna klaar; nog even de puntjes op de i. Een heerlijke plek. En de dagen worden langer, de lente laat nu vast niet lang meer op zich wachten. Een prima tijd volgens mij om werkeloos te worden, als het dan toch moet.

"Himmelhoch jauchzend, zum Tode betrübt" is echter wel iets wat helemaal bij mij hoort, dus het kan maar zo dat de vlag volgende week volledig halfstok hangt. Maar dat geeft niks. Mits het niet te lang duurt dan. Ik ben hier en nu. Wat later komt is van latere zorg.