woensdag 4 september 2013

Vandaag.

Vandaag
Heb ik vrij. En dat is heerlijk. Ik had me voorgenomen om voor de verandering eens helemaal niets werkgerelateerds te doen. Dit is direct al mislukt: ik moet toch wel een move maken, wil ik komend weekend de diensten niet in de knoei laten lopen. En omdat ik toch bezig was, gelijk maar een paar mailtjes beantwoord. Tot ik na drie kwartier dacht: En nu is het klaar. En de laptop dichtklapte. Morgen weer een dag. Vandaag alleen maar 'thuis'-dingen. Opruimen, stofzuigen, boodschappen, de was, een kaartje versturen aan een jarige en een aan een meisje die wat extra steun kan gebruiken.Ook niet allemaal leuk, maar wel fijn om de dingen op orde te hebben.
Buiten mijn raam
Probeert de zon er door te komen. Ze hebben wel een prachtige dag beloofd vandaag, dus de wasmachine draait op volle toeren.Het wordt een goede dag, ik voel het al.
Ik denk
Dat ik een beetje op moet letten hoe ik mijn werk invul. Het is veel, veel te veel. Ik kom niet rond in de uren die ik heb. Ik moet meer gaan delegeren. Dat is iets wat ik nog steeds lastig vind. Het is een opeenstapeling van kleine dingen, die het geheel groot maken. Een klein ding delegeren? Dat kan ik net zo goed even zelf doen, toch? Mwah, het loopt niet zoals het hoort. Als ik zie dat ik vorige week 45 uur heb gewerkt ipv 24, en het werk dan nog niet klaar heb, dan doe ik dus iets niet helemaal goed.
Dus: de schaar er in. Of zo. Hoe, dat weet ik nog niet. ;-)
Ik ben
Op dit moment volmaakt gelukkig.
Iedereen hier in huis is gezond.
Prins en ik hebben het ontzettend leuk samen en we zitten op de zelfde golflengte. Juist omdat dat ook wel eens anders is geweest, voelt dat enorm goed.
De jongens doen het goed: natuurlijk zijn er strubbelingen, maar dat is normaal in een pubergezin.
Oudste is druk bezig om zijn zaakjes op school voor elkaar te krijgen, en ook al is dat met wisselend succes, hij zet zich er op zijn manier enorm voor in, en dat is mooi om te zien.
Jongste gaat als een tierelier en ook al ben ik niet altijd even gelukkig met zijn sportkeuze, ik zie ook dat hij er enorm veel plezier in heeft, het er goed doet (hij staat om de haverklap in de krant met zijn prestaties) en er als mens enorm van op is geknapt.
Mijn baan is enorm afwisselend en uitdagend en ik krijg veel bevestiging.
Ik leer
Om een evenwicht te vinden tussen privé en werk. Dat gaat met vallen en opstaan, maar er is zeker progressie. Wij, de drie leidinggevenden op de locatie, gaan deze maand starten met intervisie en ik heb daar enorm veel zin in.
Gezien de ontwikkelingen in de zorg gaat mijn functie meer en meer belangrijk worden en ik voel enerzijds de zwaarte daarvan, maar ik merk ook dat het me oppept. Maar ik heb nog een lange weg te gaan.
Er zijn
Altijd dingen die je tegen zitten. Dat is een gegeven en de kunst is om hier omheen te zwenken. Dat gaat soms met wisselend succes, maar over het algemeen kan ik goed met tegenslag omgaan. En dat is fijn.
Ik heb
Eigenlijk alles wat ik nodig heb. Wat een heerlijke gedachte is dat!
Ik ga
Dóór op de manier zoals ik een paar maand geleden ben begonnen vwb mijn voedingspatroon. Ik let op mijn koolhydraten, neem deze zoveel mogelijk maar op één moment op de dag, en dat werpt zijn vruchten af. Ik heb het idee dat ik energie voor tien heb als ik óf tussen de middag brood eet, óf 'savonds aardappelen/ pasta, en niet allebei. Ik ben twee kilo lichter dan toen ik begon, en dat mocht ook wel, maar dat was niet persee mijn opzet.Ik eet minder 'geprepareerde' dingen, en dat kan ik ook goed vernemen. Mijn wijntje laat ik natuurlijk niet staan, met dit verschil dat ik nu droge ipv zoete wijn drink, en dat bevalt me zeer goed. 
In de keuken
Ben ik aan het experimenteren met mijn MinderKoolhydratenMaaltijden. En dat gaat mij wonderwel goed af. In de vriezer liggen stukken quiche, kaastaart en Preibrood voor het grijpen, zodat ik op mijn werk een 'goede' lunch kan nemen. Ik verbaas mezelf. :-)
Ik draag
Een kittig jurkje van Not The Same. Helaas is dit merk ter ziele gegaan, maar ik heb gehoord dat het een doorstart gaat maken. Daar ben ik blij om.
Ik maak
Op dit moment niet veel op creatief gebeid. Dat vind ik jammer, maar het is niet anders. Komt wel weer. Ooit. Denk ik.
Ik lees
Mezelf een slag in de rondte. Heerlijk. Dikke pillen van Zweedse schrijvers, waarin de meest vreselijke moorden worden gepleegd, die overgaan in ingewikkelde intriges. Maar ook boeken van Nederlandse schrijvers kunnen mij bekoren. Ik heb een tijd gehad dat ik me niet voldoende kon concentreren om een boek uit te lezen en las toen alleen niemandalletjes en tijdschriften. Omdat ik dat ook ken, vind ik het des te fijner om mezelf te verliezen in deze dikke pillen.
Ik hoop
Dat ik later als ik groot ben meer balans kan vinden in mezelf. En later als ik groot ben is eigenlijk al begonnen, dus hoop ik dat ik dichtbij ben, en helemaal Zen word.
Haha! Nee, ik geloof het zelf ook niet.. :-) 
Ik hoor
Veel onzinnig geklets en geroddel om me heen, waar ik verdrietig en moe van word. Maar gelukkig hoor ik ook veel fijne dingen. Ik probeer het negatieve geouwehoer buiten te sluiten. Dat lukt heel aardig.
Een van mijn favoriete dingen
Is om gewoon lekker in huis rond te keutelen: een opgeruimd huis is voor mij puur genieten. Regelmatig zijn de mannen hier een weekend weg, of bijna niet thuis in het weekend. Ik kan erg genieten van die alleen-dagen. Ik vind het leuk om uit te gaan en dingen te doen, maar met stip op 1 staat gewoon thuis cocoonen. Heerlijk. 
De rest van de week
Staan de avonden in het teken van collecteren voor het KWF. Wat ik dit jaar met een klein beetje een vervelend gevoel doe, vanwege de perikelen rond de directeur van het Alpe d'HuZes-verhaal. Jammer, erg jammer dat dit gebeurt.
Om het huis
wordt het langzamerhand tijd om de zomerbloembakken weg te mieteren en plaats te maken voor wat meer herfstachtige zaken. Hoewel ik daar vandaag nog niet zo'n zin in heb, aangezien het mooi weer wordt/ is. Maar dat kan ook nog wel even wachten.