vrijdag 26 april 2013

Telefoonperikelen

Oudste had zijn iPhone stuk. Al bijna drie maanden. Via via had hij onderdelen besteld in China. Zijn al een maand in NL, maar nog steeds niet gearriveerd. Dus besloot Oudste voor Heel Veel Geld zijn tel te laten maken bij een of andere louche tent. Ik snap, echt. Hij betaalt al drie maanden voor de kat zijn viool abonnementsgeld en ik snap dat hij baalt. Stevig. Maar zijn abonnement staat op mijn naam, omdat hijg geen 18 is. Helemaal niet erg. Maar ja, als je je pincode vergeet (dat kan hoor, als je diezelfde pincode al 34.983 keer hebt ingetoetst. Dat is heel normaal. Voor een puberbrein dan, blijkbaar. Afijn, er moest dus contact gezocht worden met Tele2.

Zucht.

Diepe zucht.

Dat hoop ik niet weer te hoeven, zeg. Poeh.


Tele2 zegt:Welkom terug. Mag ik je vragen een onderwerp uit de onderstaande lijst te selecteren?
Tele2 zegt:Ik heb je niet begrepen, je kunt ook klikken op een van de onderstaande onderwerpen. Mag ik je vragen een onderwerp uit de onderstaande lijst te selecteren?
Tele2 zegt:Ik heb je niet begrepen, je kunt ook klikken op een van de onderstaande onderwerpen. Mag ik je vragen een onderwerp uit de onderstaande lijst te selecteren?
Tele2 zegt:Is het meneer of mevrouw Evelyn?
Jij zegt:Mev
Tele2 zegt:De actuele stand kun je terugvinden binnen MijnTele2 (Rekening Online) of via de Mijn
Tele2 app. Je specificaties van je facturen vind je ook op MijnTele2 (Rekening Online). Kan ik je nog ergens anders mee van dienst zijn?
Jij zegt:ik ben mijn pukcode kwijt
Tele2 zegt:Je PIN- en PUK-code heb je tegelijk met je simkaart gekregen, of vlak daarvoor. Heb je deze gegevens nog?
Jij zegt:Nee!
Tele2 zegt:Met de PUK-code kun je de PIN-code opnieuw instellen. Hieronder staat hoe je de PUK-code kunt gebruiken.Je kunt een nieuwe PUK-code aanvragen. Wil je de code nu aanvragen?
Jij zegt:ja
Tele2 zegt:Laten we een bericht maken voor mijn collega's van de klantenservice. Is het meneer of mevrouw Evelyn?
Jij zegt:mev
Tele2 zegt:De actuele stand kun je terugvinden binnen MijnTele2 (Rekening Online) of via de Mijn Tele2 app. Je specificaties van je facturen vind je ook op MijnTele2 (Rekening Online). Kan ik je verder nog ergens mee van dienst zijn?
Jij zegt:mevrouw
Tele2 zegt:Ik heb je niet goed begrepen. Is er nog iets anders waarmee ik je van dienst kan zijn?
Jij zegt:aaah!
Tele2 zegt:Dat begreep ik niet. Wil je daarom contact opnemen met de klantenservice?
Jij zegt:ja
Tele2 zegt:Om je verder te kunnen helpen wil ik eerst graag weten waar je vraag over gaat. We hadden het zojuist over je factuur of betaling. Gaat je vraag hier nog steeds over?
Jij zegt:nee. Ik ben mijn puk code kwijt
Tele2 zegt:Je PIN- en PUK-code heb je tegelijk met je simkaart gekregen, of vlak daarvoor. Heb je deze gegevens nog?
Jij zegt:nee
Tele2 zegt:Met de PUK-code kun je de PIN-code opnieuw instellen. Hieronder staat hoe je de PUK-code kunt gebruiken.Je kunt een nieuwe PUK-code aanvragen. Wil je de code nu aanvragen?
Jij zegt:ja
Tele2 zegt:Laten we een bericht maken voor mijn collega's van de klantenservice. Is het meneer of mevrouw Evelyn?
Jij zegt:mevrouw Evelyn
Tele2 zegt:Ok, en op welk e-mailadres kunnen mijn collega’s je bereiken?
Jij zegt:evelyn@raaskalt.nl
Tele2 zegt:En op welk telefoonnummer kunnen mijn collega’s je eventueel bereiken (bij voorkeur je Tele2 telefoonnummer)?
Jij zegt: 0612345678
Tele2 zegt:Controleer dan nog een keer de onderstaande gegevens voordat ik de e-mail daadwerkelijk ga versturen. Zijn deze gegevens juist?
Tele2 zegt:Ok, je wilt het klantnummer wijzigen. Wat is je klantnummer?
Jij zegt:Weet ik niet
Tele2 zegt:Hmm, ik heb geen klantnummer kunnen herkennen. Laten we verder gaan zonder klantnummer. Wat is je geboortedatum?
Jij zegt:01-02-1971
Tele2 zegt:Bedankt. Controleer dan nog een keer de onderstaande gegevens voordat ik de e-mail daadwerkelijk ga versturen. Zijn deze gegevens juist?
Jij zegt:Ja
Tele2 zegt:Zal ik de e-mail dan nu versturen?
Jij zegt:heel graag
Tele2 zegt:Bezig met verzenden...
Tele2 zegt:Ik heb je bericht verzonden. M’n collega’s van de klantenservice zullen dit binnen 24 uur verwerkt hebben en met een reactie komen. Kan ik je nog ergens anders mee van dienst zijn?
Jij zegt:nope
Tele2 zegt:Tele2 is benieuwd naar jouw mening over deze geautomatiseerde chat. Daarom wil ik je graag zes vragen stellen.
Tele2 zegt: Beantwoord de volgende vraag met een cijfer van 1 t/m 5 (1 = heel slecht; 5 = heel goed). Wat is je tevredenheid over de manier waarop het gesprek is afgehandeld?
Jij zegt:2
Tele2 zegt:Dank je voor het cijfer. Vraag 2: Beantwoord de volgende vraag met ja of nee. Is de vraag die je hebt gesteld aan de Virtuele Assistent beantwoord?
Jij zegt:Nee
Tele2 zegt:Bedankt. De volgende vraag: Beantwoord de volgende vraag met een cijfer van 1 t/m 5 (1 = heel moeilijk; 5 = heel gemakkelijk). Hoe gemakkelijk kon je de informatie vinden die je zocht?
Jij zegt:1
Tele2 zegt:Dank je voor dit cijfer. Beantwoord de volgende vraag met een cijfer van 1 t/m 5 (1 = heel slecht; 5 = heel goed). Wat vond je van de manier waarop je werd aangesproken?
Jij zegt:2
Tele2 zegt:Dank je voor dit cijfer. Beantwoord de volgende vraag met een cijfer van 1 t/m 10 (1 = zeker niet; 10 = zeker wel). Zou je Tele2 aanraden bij een vriend of familielid?
Jij zegt:Nee
Tele2 zegt:Ok. Dank je voor het antwoord. Wat is voor jou de reden van het geven van dit cijfer?
Jij zegt:nee is geen cijfer maar een woord. Omdat er geen telefonische klantenservice is. Ik ga de puk code die mijn zoon is kwijtgeraakt in de kluis bewaren om dit te voorkomen.
Tele2 zegt:Dit waren de vragen. Tot ziens!
Jij zegt:Denk het niet.. :-)
Tele2 zegt:Sorry, dat weet ik even niet. Kan ik je nog ergens anders mee helpen?
Jij zegt:Liever niet
Tele2 zegt:Ik snap je helaas niet. Wil je daarom contact opnemen met de klantenservice?
Jij zegt:NEE
Tele2 zegt:Ok, dan ga ik gewoon weer verder. Kan ik je nog ergens anders mee van dienst zijn?
Jij zegt:Nee
Tele2 zegt:Dan wens ik je nog een fijne dag. Goed weekend!
Jij zegt:Het zelfde voor wie dit leest.
Tele2 zegt:Dankjewel. Goed weekend!
Jij zegt: ...

zondag 21 april 2013

Weekie, wat een weekie..


Weekie, wat een weekie. Het was er weer eentje van uitersten. 

Vorig weekend was ik met mijn mannen in Barcelona. Wat een geweldige stad is dat toch. Ik was er zelf al twee keer eerder, de mannen waren er nog nooit. Natuurlijk was een weekend te kort om alles te zien, maar we hebben ons best gedaan en het was er heerlijk weer, dus we kunnen er weken op teren. Camp Nou vonden de jongens fantastisch, er werd een voetbalwedstrijd bezocht door de helft van ons gezin (in een ander stadion), we hebben lekker gegeten, gedronken, Sagrada Familia van de binnenkant bekeken, de hele stad doorgecrosst, dus veel gezien, een biertje gedronken op een terras waarvan we niet wisten dat dat een hotspot was ( en de rekening € 26,- bedroeg), we zijn gerold, maar hebben als twee superhelden de criminaliteit bedwongen en een groot verlies verijdeld en natuurlijk waren er ook de gewone gezinsgedoetjes, zoals we die thuis ook hebben. Maar bovenal hebben we vooral genoten!

Weer terug op mijn werk viel er meteen toen ik binnen kwam een client een gat in het hoofd, hadden we later in de week een zoveelste ziekenhuisopname (we hebben een 100rittenkaart op het ziekenhuis lijkt het wel), had ik een functioneringsgesprek die nog zeer doet van al die veren, en was er weer van alles gaande binnen het team en ook binnen de stichting.

Verder haalden we ons nieuwe autootje op, nadat we ons het apenlazerus hadden gezocht naar deel drie van het kentekenbewijs (niet gevonden, uiteraard) nam ik zelfs geen afscheid van onze oude auto (terwijl ik dat eigenlijk altijd wel deed met eerdere auto's) en boekte ik een nachtje weg met mijn moeder, eind deze maand.

En gisteren. Gisteren ging Prins weer met Jongste op pad om een stukkie te crossen. Ik ging niet mee, oh neen. Ik hou d'r niet zo van, dat ten eerste, en ten tweede had ik thuis zat te doen. De was. De tuin voorjaarsklaar maken (het is nog een dorre winterbende om ons huis), door het huis fladderen en natuurlijk nog meer de was. Niet dat ik veel gedaan heb. Ik had een off-day: het lijkt wel of ik na een intensieve week op het werk helemaal leeg ben en tot niets kom. De was is schoon,maar daar heb je alles mee gezegd.

Rond vijf uur belde Prins: "Niet schrikken, maar we laten Jongste even ophalen door de ambulance." 

Oh. 

Nee, daar schrik ik natuurlijk niet van hoor. Waren ze met de zijspan over de kop gegaan, en omdat Jongste rugklachten had, hebben ze voor de zekerheid de ambulance laten komen. Met schep is hij opgepakt, in de ambulance, aan het infuus, in het ziekenhuis door de scan, mislukt, contrastvloeistof, nog een scan, bloedafname, urineonderzoek en de hele santenkraam. Wat goed is, daar niet van. Maar dit is nu precies wat ik altijd vrees als ze aan de boemel zijn. Wat een STOMME sport is het ook. Om een uur of half tien waren ze thuis. Jongste verticaal, gelukkig. (Prins ook) 

Prins vertelde dat Jongste niet wilde dat ik werd gebeld toen hij nog op de grond lag. Dat is wel lief, maar natuurlijk niet helemaal logisch. Hij moest ook wel een klein traantje laten toen hij de ambulance in werd geschoven. Die stoere bink. Vijftien jaar, een halve kop groter dan ik. Toen hij thuiskwam was hij wat kort aan de naad; beetje mopperig en chagrijnig. Dat klaarde later wel weer wat op, maar ik denk dat hij, als hij uit bed komt niet het zonnetje in huis zal zijn. Dat zal ik dan maar weer zijn. Maar potverdorie, wat had het anders af kunnen lopen. Niet tof. Maar ik vrees dat de heren niet over gaan op een andere sport. Ik kan alleen maar hopen dat ze deze ervaring meenemen en voorzichtig zullen zijn. Voor zover dat mogelijk is, dan. 

Voor mij een extra reden om niet te vaak te gaan kijken. 

zaterdag 6 april 2013

Vandaag

5 april 2013

Vandaag heb ik vrij en dat vind ik heerlijk. Ik geniet meer dan ooit van mijn vrije dagen tegenwoordig. Alleen een beetje jammer dat ik vervolgens moeilijk, bijzonder moeilijk op gang kom. Ik was om 6.30 uur op (echt waar!) en nu? Nu is het bijna 12 uur en zit ik nog in mijn pyama plus badjas. Terwijl ik eigenlijk nu, op dit tijdstip, in de winkel had willen zijn voor de wekelijkse boodschappen. Omdat het tussen de middag zo lekker rustig is. Maar goed. 12.45 uur is ook nog steeds tussen de middag toch?

Buiten mijn raam is het wat grijs en laat de zon zich niet zien. Maar toch hoor ik de vogeltjes weer, en dat schept hoop op het feit dat de lente niet echt niet lang meer op zich kan laten wachten.


Ik denk dat ik me zo maar eens toonbaar ga maken. Maar ik weet het niet zeker..

Ik ben verwachtingsvol, als een kind op de dag voor Sinterklaas of haar verjaardag. Over een poosje staat hier een nagelnieuw autootje voor de deur. Waarvan ik denk dat er helaas binnen een jaartje of zo wel hier of daar een kras zal zitten. Wij zijn over het algemeen niet zo heel zuinig met auto's.
Als ze van ons zijn, that is.


Ik leer elke dag bij, met name in omgaan met de pubermormels hier in huis en op mijn werk. Nooit saai, niet altijd leuk, maar vaker wel.

Er zijn altijd mensen die je niet aardig zullen vinden. Een beetje vervelend dat er zelfs binnen je familie zulke mensen zijn, maar het is niet anders, en ik ben er voor nu wel even klaar mee. Maar de deur blijft op een kiertje. En anders hangt de sleutel in het houthok.

Ik heb een goede zet gedaan door afgelopen najaar een huishoudelijke hulp in de arm te nemen die eens in de veertien dagen komt. Daarom kan ik nu zo lantefanteren. En ben ik helemaal blij, als ze geweest is.

Ik ga me zo toonbaar maken, denk ik. Maar ik weet het niet zeker. De winkel is tot 20 uur vanavond open. En morgen ook.
Dus.

In de keuken is het netjes en opgeruimd. Behalve dan aan en rond de keukentafel waar ik de hele ochtend heb vergupt met domme spelletjes doen, knippen, plakken, koffiedrinken, bellen met een vriendinnetje (die ook in d'r pyama zat, ha!), nadenken, offertes lezen voor een autoverzekering, schrijven en verliefd staren naar ons toekomstige vervoermiddel.


Ik draag een pyama en een badjas. En Spaanse sloffen. En ik draag mijn haar in Coupe Achterste-Voren-Door-De-Heg-Gekropen. Maar daar ga ik nog iets aan doen, denk ik. Maar ik weet het niet zeker.


Ik maak handmade enveloppen. Daarvoor scheur ik al mijn Flow's aan flarden. Rücksichtslos, zonder gevoel van spijt. Want ik ga er mensen mee blij maken.


Ik ga volgende week met de drie liefste mannen in mijn leven naar Barcelona.
Wat een heerlijkheid! Zo'n zin in!

Ik lees eh.. een boek. Het heet Alleen naar bed. Het kan me alleen niet zo boeien, ik denk dat ik de bieb vandaag nog maar met een bezoekje vereer. Zou ik me dan eerst toonbaar moeten maken?
Hm..
De bieb is morgen ook nog open.


Ik hoop dat ik vanmiddag niet vergeet om de tas van Oudste op te halen, als hij met de trein van school komt en direct door gaat naar Rotterdam om een potje voetbal te zien. Ik had bedacht om de tas mt boeken te ruilen voor een tas met lekkers voor onderweg.
Oh.
Dan moet ik mezelf toch echt wel toonbaar maken.

Ik hoor niets anders dan de vogels buiten het raam. En het rommelen van mijn maag. Oh shit, ik heb nog helemaal niets gegeten.. Erg onverstandig, Evelyn.

Een van mijn favoriete dingen is een dag zoals deze, waarop je weet dat Jongste zijn laatste schoolexamens van deze periode heeft, Oudste zich verheugt op een fijn potje voetbal, Prins en ik helemaal niets op de agenda hebben staan en dus een heerlijk avondje samen zijn. Hoe simpel kan het zijn?

De rest van de week heb ik vrij en hoe leuk ik mijn baan ook vind, dat vind ik heerlijk. Hoewel: ik heb mij de laatste tijd de gewoonte aangemeten om op zondagochtend, als iedereen nog ligt te ronken hier, mijn laptop te pakken en even een paar uurtjes aan de slag te gaan. Gewoon, om de week prettig te kunnen beginnen op maandag. En omdat het kan. Morgen nog een leuke afspraak met een kennis in de stad, en verder he-le-maal niets op de agenda. Heerlijk!

Om het huis is het een trieste bende. Er staan nog bloempotten met dorre zomerbloemen van vorig jaar zelfs. Dat is mij nog niet eerder overkomen. De eerste lentedag die nu komt, ga ik daar mee aan de slag. Maar echt.


Update: Alles is goed gekomen. Ik heb aangekleed en wel boodschappen gedaan. Om 17.30 uur. En ik stond op tijd bij het station voor Oudste.

Maar ik ben wel vergeten om de bestelling op te halen bij de bakker.

Prioriteiten stellen, mensen.