Kerstgedachte

Jahaa! Een tijdje terug overwon ik mijn verlegenheid. In blogland zijn veel, heel veel verschillende 'groepen', heb ik gemerkt. Ik ben over het algemeen niet zo van de 'groepjes'. Door een groep te vormen, sluit je vaak anderen uit. Maar ja. Of je nu wilt of niet, je maakt altijd wel onderdeel uit van een groep. Je familie bijvoorbeeld. Soms geeft het een hoop gedonder in een familie. Maar vaak ook niet. Op het werk: je maakt onderdeel uit van een team. Bij mij op de locatie zijn er twee teams. En ja hoor; ook daar is er sprake van enige competitie. Hoe summier ook, het is er. En ik hou niet zo van competitie.
In blogland zijn er dus ook veel van dat soort groepen. Ik hoor nergens bij. Gelukkig, zou ik haast zeggen. Soms kom je de meest vreselijke dingen tegen, waar ik dus helemaal niets mee te maken wil hebben. Zo onstond er een ware rel toen De Zuster eens een soort van give away- dingetje organiseerde. Mensen die nimmer reageerden, reageerden nu en masse. Ik ook, ja. Ik hou wel van zeep, en zeker als deze gratis zijn. Ik was overwelmed dat ik won, maar eigenlijk nog meer van de negatieve vibe die ik ondervond. Maar goed. Weer wat geleerd, en dus niet meer mee doen met zulks zaken. Wat jammer is, dat wel. Maar gelukkig liep het niet zo hoog op als wat ik elders heb gelezen. Mensen die 'vrienden voor het leven' leken, gooiden ineens met modder naar elkaar. Vreselijk. En ook bijzonder jammer, vind ik. Maar goed, misschien is dat ook wel een beetje een wijvenkwestie ik weet het niet.

Al meerdere malen zag ik een soort van kerst-gedachte-achtig iets voorbij komen bij verschillende blogs. Blogs waar ik wel regelmatig mee las, maar waar ik wel enige terughoudendheid voelde om te reageren. Waarom? Geen idee. Misschien is het mijn groepen-vrees ook wel een beetje. Want als je mij tegen komt, lijkt het heel wat. Vlotte babbel, praatjes maken enzovoort. Maar eerlijk gezegd ben ik mij, zeker in groepen die elkaar al langer kennen, zeer bewust van mijzelf. Maar goed, terug naar het begin.

Bij Lynda zag ik een oproep. Een oproep die ik al eerder zag. Om je op te geven om iets voor een ander te kopen en op te sturen, en weer iemand anders koopt, maakt of frobelt dan weer iets voor jou en stuurt dat op. Hoe leuk is dat.

En ik was er bij. Ik mocht meedoen. Ik had een enorme piek in mijn bezoekersaantallen, die dag. Ook omdat Lynda de aandacht even op mij vestigde. En ik kreeg zelf ook een opdracht. Ik mocht iets naar iemand sturen. Nou. Toen ik zag wie dat was, zakte mij de moed wel een klein beetje in de schoenen. Maar goed. Ik dacht: "Het gaat om het gebaar". Ik had het pakketje al weken lang klaar staan. Ik stuurde het nog niet op. Waarom niet? Geen idee. Feit was wel dat het voor de 17e binnen moest zijn. En ineens was het 11 december. En ik dacht: "Aaaaaah! Het zal toch wel op tijd binnen zijn?" In verband met de kerstdrukte?  Dus ik toog snel naar het postkantoor en deed mijn pakketje op depost. In de hoop dat het op tijd aankomt.

De dag er na ontving ik zelf een pakketje. Die ik rats, rats open scheurde. Halverweg dacht ik: "Oeps!  Mocht dat eigenlijk wel? Naja.
Ik had nög wel de tegenwoordigheid van geest om foto's te maken tijden het uitpak-proces. Vond ik nog wel knap van mezelf. Het enige probleem in deze is, dat ik dus helegaar niet weet hoe ik de gemaakte foto's dan hier op het blog geplaatst krijg..! Nah, wat een bummer of niet?

Ik kreeg namelijk een heerlijk 'schilderijtje' met de woorden: Happiness is not a destination. It is a way of life.

Precies woorden waar ik nu iets aan heb, en die woorden begin ik ook steeds meer en meer toe te passen. En dat werkt redelijk goed. Erg fijn! Ik kreeg het van Mirjam. Een blog waar ik al wel eerder was geweest. ( Mirjam, ik vind je plaid prachtig!) wat leuk om mee te doen. Ik heb ook erg veel plezier gehad met het samenstellen en bedenken van het pakketje voor... Ja.... Voor wie he? Met andere woorden: ik ben erg blij met mijn pakketje en ik heb veel lol gehad met het versturen: lijkt mij een win-win situatie, niet?

Edit: Jeeh! Een nieuwe laptop! Eindelijk kan ik weer foto's plaatsen! Die Ipad, ik weet 't niet.. Foto's plaatsen is moeilijk voor mij.