En ja hoor: de kop die er af is, is mij prima bevallen. Enerzijds werd ik het bos in gestuurd: Zoek het zelf maar uit. Anderzijds wil iedereen elke vraag die opborrelt beantwoorden. Ik moest maar doen wat ik dacht dat goed was, dus heb ik gedaan wat ik denk dat goed is. En dat was vooral mee kijken. Meekijken met collega's in de gewone dagelijks diensten, meekijken in het locatie-overleg (ook meedoen, uiteraard: Ik opperde iets, en dat is per direct ingevoerd: Hoe koel is dat?), meekijken in het nieuwe roosterprogramma, (mee)kijken
De baas is een teddybeer, mijn naaste collega een ouwe rot die hier al 28 jaar rondhobbelt, teamleden van jong tot oud en bewoners die allemaal een interne verhuizing staat te wachten. Twee zelfs, dus ga er maar aan staan: dat brengt al enige spanning met zich mee. Bewoners met allemaal hun eigen verhaal, maar zonder uitzondering met een grote dosis humor en met een prima sfeer in de groep. Teamleden die allemaal hun beste beentje voor zetten, wat wil ik nog meer?
Niets, alleen dan misschien een aantal collega's die ik wel mee had willen hebben van de vorige locatie. Maar gelukkig hadden we gisteren een bruiloft, en hebben we eind van de maand nog een afscheidsetentje. En met sommigen heb ik al zoveel gedeeld, dat het zeker niet uit het oog, uit het hart zal zijn. Maar ik heb er ook een prima baan voor terug. Waarin ik nog zoekende ben, natuurlijk, maar waar ik mij wel erg prettig in voel.
Ik ben een gezegend mensch!
Als je dat na één week al kunt zeggen komt het toch helemaal voor de bakker? Tof!
BeantwoordenVerwijderenNiet slecht Evelyn, voor een eerste week en voor de toekomst!
BeantwoordenVerwijderenWat gaaf zeg, dat je er zo thuis voelt. Ben erg blij voor je!
BeantwoordenVerwijderenLekker! Fijn dat het nu al goedvoelt...
BeantwoordenVerwijderen