donderdag 26 januari 2012

Het zit in de genen..

Jawel. Maandag, toen ik mij hier heerlijk had genesteld in een opgeruimde keuken in een huis-in-ruste, zonder geschreeuw, gemopper en gemok, had ik dus eigenlijk ergens anders moeten zijn. Jawel. Met Oudste op een Open Dag van een ROC om precies te zijn. Omdat het wel handig is als je in je examenjaar zit om je -in ieder geval- ergens in te schrijven. Maar ja. Ik wentelde mij in een heerlijke onwetendheid. Terwijl Zoonlief, aka Oudste, bijna op dat zelfde moment (maar echt) boven op zijn stinkende jongenskamer zat en een tweet voorbij zag komen van een maatje, dat deze nét terug was van de Open Dag. (Ik dacht nog: "Oeps", zei hij later..)

Tja.

Zucht.

Ik hoorde de volgende dag op de sportschool dat de Open Dagen weer waren begonnen. (WAT?! Wáár hoorde ik dat? Jawel: Op De Sportschool. Ik heb er nu nog steeds plezier van) Dus ik stuurde Oudste een bericht of hij van deze gelegenheid op de hoogte was. Jawel, dat wassie wel. (Zucht) Dus. Met hem bekeken wat het wel enigszins interessant leek. En daarna waar de Open Dagen waren en vooral Wanneer. Dinsdag na het eten togen we naar Gemiddeld Grote Overijsselse Stad. Waar ik overigens die middag ook al was geweest. Een uur te vroeg, dat wel: tijd niet goed genoteerd: Helaas. Sterker: Het kantoor waar ik moest zijn bevindt zich op een steenworp afstand van de ROC waar de Open Dag was. Maar waar ik dus 'savonds met Oudste heen toog om te kijken bij de OpenDag voor de opleiding voor Licht- en Geluidstechnicus. (Erg leuk, lijkt mij, best wel iets voor Oudste, maar hm, tja, of hij het niveau heeft op dit moment is een andere vraag). Daarna gingen we naar een andere locatie om ons oor te luister te leggen voor de opleiding Verkoop Medewerker.

De Open Dag voor de horeca, wat Oudste ook wel iets leek was Woensdag, in de plaats waar ik werk. Wat niet handig was, omdat ik a. aan het werk was, b. Ik dus de auto mee had, c. Prins naar een ouderavond moest voor Oudste (prima gepland van school, tijdens de Open Dagen, maar dit geheel terzijde) en ik d. slechts na een paar afspraken verzet te hebben tijd kon vrijmaken om Oudste te treffen bij de school, waar hij e. met de trein naar toe moest maar f. helaas geen geld meer op zijn rekening had staan om een treinkaartje te kopen en g. Prins nog niet thuis was om hem hierin te voorzien. Ik heb dus maar 'sochtends, bij het krieken van de dag, een tientje gestort op Oudste's rekening, en hem een bericht gestuurd dat de trein om 16.38 uur vertrok. Bijkomend nadeel was dat hij zijn stagedag had, en dus een uurtje vrij moest vragen om op tijd bij de school te kunnen zijn op een moment dat ik daar ook kon zijn. Oftewel: er moest een hele boel geregeld worden. Maar gelukkig zijn zijn 'bazen' vriendjes van Prins, dus dat was op zich niet zo'n probleem.

Oudste was dismissed door zijn bazen om 15 uur, heeft zich gedouched (op zich al een mirakel, zo midden op de dag,voor een puber, tenminste, voor deze puber dan) en stapte blind in de trein. Veuls te vroeg. Na aankomst bestookt hij mij met berichten of ik er al bijna was. Nu dan? Ben je al aan het rijden? Nee? Nu dan? Ik sta daar-en-daar. Waar ben jij dan? Enz enz..

Zucht.

En dan hebben we dus de Open Dag voor Sport & Beweging op maandag gemist. Terwijl ik hier heerlijk aan de kitchentable zat te genieten van het Grote Niets.

Sport, Horeca, Verkoop En Licht & Geluid. Mijn kind is nogal breed georiënteerd. Wat een kwaliteit kan zijn. Maar wat euh, minder handig is als je moet gaan kiezen. Ik voorzie nog een hoop gesprekken aan de keukentafel, waarin nogál gezweet zal gaan worden. Door beide partijen. Vrees ik. Ik hou niet zo van zweten. Van de laatste keer zweten heb ik nog behoorlijke spierpijn. Maar goed: Alles sal reg kom. Toch?

Maar, eerlijk is eerlijk. Veel, héél veel zie ik terug van mezelf in Oudste.

Hoe hij geveinsd geïnteresseerd luisterde naar een leraar met een tenenkrommende kledingcombinatie en enórme snijwonden van het scheren in zijn gezicht maar bleef oreren over de opleiding Marketing, waar we per ongeluk terecht kwamen, en wat ons beiden niet interesseerde, maar waar we beiden te beleefd waren om de brave borst te onderbreken.

Hoe hij opklaarde na het verhaal van een docente bij de Opleiding Verkoopmedewerker hem rustig en duidelijk alles uitlegde, omdat het toch best eigenlijk nog wel spannend is om in zo'n enorme leerfabriek rond te lopen, en waar hij blij was met een oase van rust in de chaos in zo'n school tijdens zo'n Open Dag en door de bomen het bos niet meer zag.

Hoe hij, nagelbijtend en gespannen luisterde naar de docent Horeca, waarop deze vroeg of hij ook kon lachen. Hij liep leeg als een ballonnetje. (ach gos...)

Hoe hij, als een blind paard, direct op de trein stapte, om maar op tijd te zijn, waarna hij nogal lang op mij moest wachten, wat hij had kunnen voorkomen door naar de geadviseerde reistijd te kijken.

Hoe hij, nukkig en bruusk, groot en lomp, naast mij door de verschillende scholen liep, met zijn ogen rolde als ik iets zei, maar dit wel in zich opnam, want het later terug gevend, ongemakkelijk en zo onopvallend mogelijk in de menigte bewoog. Maar wel mij afsnauwde als hij enigszins het gevoel had dat ik iets dóms zei. Maar dit dan wel weer schoorvoetend terug nam. Met zo weinig mogelijk woorden natuurlijk.

Maar vooral om dit: Als ik beter naar de tijd had gekeken wanneer ik op mijn afspraak moest zijn dinsdag, had ik op hem kunnen wachten tot hij uit school was, had hij even op mij kunnen wachten, hadden we daarna samen naar de school kunnen gaan, en hadden we beiden dinsdagavond vrij gehad.

Hij kan er niets aan doen. Hij heeft het van mij.

Arm kind. ;-)

12 opmerkingen:

  1. Ach gossie, hij heeft het van jou? Maar het komt vast goed met die schoolkeuze. Ooit.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Blame it on the genes!

    Lijkt me zo lastig om een keuze te moeten maken uit al die richtingen. Wat is het toch heerlijk als je als kind al weet wat je wilt worden, dat je echt een richting op kan gaan, werken naar dat doel.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Oh jee….zijn de open dagen begonnen????
    Dochter hier heeft heel wijs haar mond gehouden.
    Ik ga snel eens kijken!!!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hier in 't Oost'n wel, in ieder geval.. Maar misschien weet je dochter al precies wat ze wil..?

      Verwijderen
  4. Wat schrijf je toch fijn Evelyn! Over een paar jaar zou dit zomaar MIJN verhaal kunnen zijn. ;))

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Wat lief om dat te zeggen! :-)

      En ja hoor, je zit er tot over je oren in voordat je er erg in hebt!

      Verwijderen
  5. Oh hahaha! Die laatste regel! Moet je eens kijken waar je nu zit! Dus dan komt het met zoonlief zeker goed!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Daarom maak ik me niet zo druk om hem, Neeltje. Maar ik heb wel een behoorlijke struggle achter de rug, en dat zou ik hem graag besparen.. Maar goed, ook dát heeft me gemaakt tot wie ik nu ben! (*teiltje*)

      :-))

      Verwijderen
  6. Jongste had hier vorig weekend de opdracht als 4e jaars om tekst en uitleg te geven op de open dag. En hij sprak meer met de vaders dan de jongens. Dus hij is niet de enige die het niet weet.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ja, dat was mij inderdaad bij meer opgevallen. Hoewel ik wel heb geprobeerd om me wat meer op de achtergrond te houden. (wat bij de onhandige-man-met-de-scheermessen niet zo goed lukte overigens, die richtte zich voornamelijk op mij. Zo jammer, van zo'n docent denk ik dan..!

      Verwijderen
  7. AI dat is best wel even een dingetje zeg maar....wel heerlijk om te lezen!

    BeantwoordenVerwijderen