zondag 8 januari 2012

Ondoordachte actie op Zondag

Inmiddels alweer bijna twaalf jaar geleden begon ik met een baan op een internaat. Mijn eerste baantje in zes jaren weer. Ik volgde er een BBL-opleiding naast: Spw. Het waren drukke tijden: met een contract van 80%, twee kindertjes van 3 en 5 en twee avonden in de week volleyballen, kwam ik maar amper toe aan mijn huiswerk voor school. Maar aan de andere kant: De drukte hield mij ook staande.

Het werk op het internaat was intensief. De baas was een vreselijke man. Zijn hart liep over voor de kinderen die op het internaat woonden. Mooi, maar hij had absoluut geen hart voor zijn medewerkers. Hij zei ooit een keer letterlijk: "Hoe het met jullie gaat, interesseert mij niets. Als het maar goed gaat met de kinderen." Dan ben je een niet-zo-sympathieke man, vind ik. Want hoe kun je goed voor de kinderen zorgen als het met jezelf niet goed gaat?

Onbedoeld creëerde de baas hiermee een hecht team binnen onze afdeling. Met een aantal hiervan heb ik nog altijd zijdelings contact, met drie hiervan heb ik een redelijk goed contact. Met twee van hen ben ik in oktober naar Symphonica In Rosso geweest.

Een zeer lange inleiding voor wat ik éigenlijk wilde zeggen. Één van die twee dames gaat in maart trouwen. Vanochtend had ik de andere vriendin aan te telefoon. We hadden het er over wat leuk zou zijn als huwelijks-kado. Één van ons opperde een fotoshoot. We keken beiden wat Vakantie.Veiling ons te bieden had. En- onnadenkende leeghoofden als we zijn- zaten we aan de telefoon terwijl er door ons geboden werd. Naaaah! Voor € 22,- hadden we hem in de pocket. Jeeh! Om daarná pas te kijken wanneer het eigenlijk verzilverd zou moeten worden. Dit waren allemaal data vóór de trouwdag. Bovendien weten we eigenlijk ook niet of het bruidspaar het eigenlijk wel leuk zou vinden.. Het idee ontstond, en binnen 10 minuten was het geregeld. Hm.Volgende keer misschien toch maar even ietsje langer nadenken.

Dus.

Daar hebbie niets aan he?

Omdat Prins en ik dit jaar ook gaan trouwen (zonder al te veel poespas en zo natuurlijk, en het mag niets kosten allemaal, behalve dan een feestje in het voorjaar voor familie en vrienden), hebben we besloten die fotoshoot dan maar zélf te gaan doen. (Ik sloeg overigens stijl achterover toen Prins dit voorstelde,maar dit terzijde) Hebben we meteen een trouwreportage, jeeh! Er zijn windmachines aanwezig, dus ik vermoed dat dit wel eens heel erg Hans Klok-achtige taferelen kunnen worden, maar de lol zal er niet minder om zijn.

Het toppunt van ijdelheid, zou ik haast zeggen. Maar goed. Je bent nooit te oud, zal ik maar zeggen.


Wat heb ik vandaag geleerd?

  • Prins is méér romantisch dan ik ooit had kunnen denken.
  • Denk altijd langer dan tien minuten na voordat je een plan tot uitvoer brengt.
  • Om een vriendschap te kunnen onderhouden heb je niet méér nodig dan een telefoonlijn tussen Groningen & Twente.

2 opmerkingen:

  1. Wijze lessen. ;-)
    Laat je wel de resultaten van de shoot hier zien?

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Heej: wat een leuke berichten allemaal! :)

    Heerlijk voor je/jullie.

    BeantwoordenVerwijderen