vrijdag 7 december 2012

Afgelopen

En nu ist ook klaar. Ik zit er al een paar maand tegen aante hikken: het gaat niet zo goed. En ja hoor, ik weet het. Het hoort bij het leven, zonder dalen geen pieken blablabla. Maar ik ben er verdulleme gewoon klaar mee, met dat gejank. Als ik aan het werk ben: niets aan het handje. Ik fiets overal tussen door, doe wat ik moet doen, blus brandjes en ontmantel bommetjes ( het blijft een wijventeam, tenslotte) tralala, ik regel het wel. Ook bij mijn bijbaantje als oppastantetje gaat het allemaal gesmeerd. Ik redder en ik zorg en geniet met het apelazerus van die bloedjes van kindjes. Want ja: tropenjaren als je kleine kindjes hebt, maar dan heb je nog geen flauw benul wat je te wachten staat in de puberteit, dus ik kom gewoon tot rust, als ik bij de kindjes ben. Als ik tenminste niet om zeven uur de deur er voor uit moet, that is.. ;-)

Maar verder: wat ik MOET, dat doe ik, en dat doe ik goed. Hoewel ik wel hier en daar een paar steken heb laten vallen op het werk, de laatste weken. Waar ik mij dan natuurlijk weer vreselijk druk over kan maken, ja. Maar goed: niets menselijks is mij vreemd.

Maar oh.

Als ik vrij heb. Djiezuskrijst. Als ik niets MOET. Dan ontpop ik mij als het meest vreselijke luie slobbermonster dat er bestaat. En kom ik tot niets. En dat is niet wat bij mij past. Want hee, ik ben toch juist zeker die vrouw van  de wereld die alles onder controle heeft? En die voor elk probleem een oplossing heeft? En die alle touwtjes in handen heeft? Plus een keurig opgeruimd huis, met blinkende ramen en alle kleren schoon en in stapeltjes in de kast? Die en passant ook nog honderdduuzend creaties fabriceert, en daar deze of gene blij mee maakt? Ja hoor. That's me.

Normaal gesproken dan. Nu even niet.

Het landen in deze baan is nu wel gelukt, maar ik ben nu eenmaal wel op een rijdende trein gestapt, die niet even voor mij kan stoppen. Wat goed is,daar niet van. Maar met alle perikelen die er aan staan te komen in de zorg op zich al, en de ontwikkelingen binnen mijn team, en het niet hebben van een anker, dat is wat mij nu eventjes een klein beetje boven de pet groeit. En dan heb ik het nog niet eens over het gevoel hebben om kartrekker te moeten zijn binnen dit soms aan het waanzinnige grenzende gezin. Wat mij veel goed doet, want ja, ik ben nou eenmaal een behoorlijke controlefreak. Maar soms wil ik ook gewoon in de watten gelegd worden, en wil ik niet de drijvende kracht zijn. En Prins doet zijn uiterste best, echt waar, maar (en jee, wat voel ik mij nu een zeikerd) nu lukt het allemaal gewoon evne niet zo goed. Dus. Heb ik een Zelfhulpboek besteld en heb aannde bel getrokken bij zowel Prins als Baas en ben naar de huisarts geweest en alles en heb nu een afspraak in the pocket voor de haptonoom.

Want soms he. Soms lukt het gewoon eventjes niet. En ja, ik heb heusch wel voor hetere vuren gestaan. Maar ik weet ook nog dat ik toen persee alles wou sellufDoen. En ja, dat is wel gelukt, maar het kostte me vreselijk veel energie, en die heb ik nu gewoon even niet. En als ik die wel had, dan was het zonde. Want ik besteed mijn tijd liever aan leuke dingen dan gezanik en gezeik.

Maar goed: naar de haptonoom dus, volgende week, en daarna beloof ik weer mijzelf terug te vinden.

Deal?

8 opmerkingen:

  1. Lijkt me een uitstekend idee. Want jezelf niet herkennen, is iets waar meteen korte metten mee wordt moeten gemaakt.

    Hou je rustig. Wees ook een beetje lief voor jezelf. Soms hoeft er niet van alles. So be it.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Goed idee! En voor de broodnodige afleiding WF-en we gewoon verder :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Jij geeft zoveel van jezelf op het werk , binnen je gezin dat er gewoon geen energie voor jezelf over is , eigenlijk wel heel logisch .
    Lijkt me een goed idee , die haptonoom , heb het ooit ( 15 jaar geleden ) ook gedaan en is me goed bevallen .
    Ik kwam mezelf daar bij de haptonoom goed tegen maar dat is nodig om verder te kunnen ....

    Ik wens je in elk geval veel succes en je hoeft niet alles zelf te doen , hulp vragen mag en zeggen dat iets gewoon
    Even niet lukt of niet goed voelt mag ook .... Dat heb ik daar in elk geval geleerd .

    Hartelijke groet van Gea

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Strak plan want alleen even gas loslaten en terugschakelen is misschien net niet voldoende en laat het tot die tijd maar gewoon even over je heen komen en samen met de hapto vind jij je 'ik' vanzelf weer terug.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Dat gaat helemaal goed komen met die hapto! Je zult nog lang niet klaar zijn met janken, maar daarna...... Komt 't helemaal goed!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Deal. En ik laat je wel een paar keer winnen met Wordfeud, dat is ook heel goed voor jou. ;-)
    zonder gekheid: wat vervelend dat het zo lastig loopt. Sterkte hoor.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Lijkt me een strak plan! Succes ermee!! Xx
    Enne.... ondertussen ook een dikke knuffel, want die heb je ook nodig.... :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Goed dat je een afspraak hebt gemaakt!
    Je zult zien hoe dit jou gaat helpen, soms kun je niet alles alleen..
    Heel veel succes en ik ben super trots op je!!
    Dikke kus je niggie

    BeantwoordenVerwijderen