zondag 14 juli 2013

Op de plaats... Rust! :-)


En na zo'n volle week hoort het een lekker weekend te zijn. En men, dat was't! Nadat ik vorige week vrijdag mijn laptop dichtklapte, ben ik gaan douchen en aankleden, om daar na Ikea met een bezoekje te vereren. Niets bijzonders nodig, gewoon even rond darren,heerlijk! Toen ik thuis kwam, was daar dan eindelijk De Zon! Die had zich in de ochtend al geïntroduceerd in het Westen, mar kwam hier dan ook aankakken. Maar: helemaal niet erg: hij heeft zich van zijn hete kant laten zien!

Zaterdag zijn Prins en ik druk doende geweest om de bende rond het huis eens aan te pakken. En dat is zeer goed gelukt: Het is toch een heel stuk prettiger toeven als het er allemaal een beetje strak bij ligt. Geen onkruid  meer die opschiet tussen de terrastegels en in de tuin/ het tuintje. Stoelen van vogelpoep ontdaan en alles netjes 'aangekeerd'. Of, in gewoon Hollands: aangeveegd. 'sMiddags kochten we een nieuwe fiets. Mede mogelijk gemaakt door het fietsplan van mijn werk. Ik werk er al zeven jaar, en toch vond ik nu pas dat ik er gebruik van moest maken. Nu ik überhaupt nog een baan HEB. Want je weet maar nooit wat er gaat komen met al die bezuinigingen. Ik zie het niet somber in, maar ben wel realistisch. 

 'sAvonds kwamen de maatjes van Oudste hier bbq-en. Prins en ik vertrokken naar een geinig festivalletje in -of all places- Almelooo. We waren verrast door het optreden van de Handsome Poets, en Flabbergasted door het optreden van Gruppo Sportivo: Die lui, en dan met name de Bombita's, zijn echt nog precies het zelfde als pakweg 20 jaar geleden. The Kik was ook leuk, maar minder 'ons genre'. Maar toen scheen de zo'n nog volop, dus het was heerlijk toeven daar, op het gras in de zon met een biertje in de hand!

Zondag gingen we met vrienden naar Deventer op Stelten. Genoten van een aantal leuke voorstellingen, maar vooral van het weer en elkaars gezelschap. We sloten de avond af met een kleine barbecue met de kindjes, en als laatste stookten we een fikkie. Wat een heerlijk weekend was dat, zo voor de laatste week werken!

Natuurlijk was het die laatste week even aanpoten. En natuurlijk kreeg ik niet af wat ik wilde. En zat ik vrijdagmorgen, op mijn eerste officiele vrije dag wederom met mijn laptoppie aan de kitchentable. Maar dat maakt me niet uit. Liever op een goede manier de zaken afronden en ECHT vakantie kunnen hebben, dan zaken half laten liggen en steeds in mijn hoofd bezig zij met het werk. 

Wat ik stom van mezelf vind, is dat ik zeker twee dagen nodig heb gehad om tot stilstand te komen. Op de een of andere manier lukt het me niet zo goed om over te schakelen van de ene toestand -werkgeletaeerde idioterie- naar de andere -relaxed Zenmodus-. Gistermorgen, zaterdag, bereikte dit een piek doordat ik mijn hart in mijn keel had. Zonder aanwijsbare reden. Dat leek mij persoonlijk niet zo'n goed teken. Ik besloot mijn fiets op te halen, in plaats van te wachten tot ze hem dinsdag zouden leveren. Prins bracht mij naar het dorp acht kilometer verderop, en ik fietste terug. Op mijn nieuwe Gazelle Monroe. En omdat ik niet zoveel fiets, helemaal niet sinds de bloedjes van kindjes hier mijn oude fiets naar zijn gallemiezen hadden getrapt, was ik vergeten hoe fietsen je hoofd eigenlijk lekker leeg kan maken. De schoonheid van de fiets telde natuurlijk ook mee: Die zachte kleur, de witte banden, het brede stuur.. Wat een heerlijke, prachtige fiets! En langzaam kwam ik dan eindelijk tot stilstand. Ik heb zelfs de rest van de middagzitten haken! Nou, als dat geen mindfulle bezigheid is, dan weet ik het ook niet meer. De fiets ontbeert namelijk jasbeschermers, en ik ga er ouderwetse, Staphorster gehaakte jasbeschermers voor maken. (Dat ik de hele middag voor de kat zijn viool heb zitten haken, omdat het garen gewoon te dik is, en het patroon dus niet uitkomt, maar ik er dunner haakkatoen voor moet kopen, dondert niet. Ik kwam na het gefiets en het gehaak weer even helemaal bij Evelyn. En dat is waar het om ging.)

Gisteravond togen Prins en ik, heel Old School, naar het dorp om 1 van de plaatselijke cafés met een bezoek te vereren. Toen we binnen kwamen, wist ik weer waarom we er niet zo vaak komen: er was anderhalve man en een paardenkop. Terwijl er een heuse Nineties-party was. Maar goed: met de mensen DIE er waren, hebben we tot in de kleine uurtjes op het stoepje voor het café gezeten. Waar we bedient werden door de barkeepster. De barkeepster die ik nog in de overblijf op de basisschool heb gehad. Een moment voelde ik mij zo ongelovelijk, ontzettend, fossielachtig oud, maar toen ik om mij heen keek, zag ik dat ik mij bevond in een gezelschap waarin wij allen ongeveer de zelfde leeftijd hadden, dus dat kon ik goed van mij af zetten. Prins en ik zwalkten naar huis rond een uur of twee. Een korte wandeltocht waarin -eerlijk is eerlijk- niet elk detail meer van weet. Maar ach, who cares? 

Vanmorgen om kwart over acht was ik beneden. Ik zat zo eens rond te kijken, en ik dacht: Ik lijk wel gek! Ik klom de twee trappen naar de echtelijke sponde weer op en heb daarna nog een gat in de dag geslapen. Dat was lang geleden! En wat heerlijk! 

Nu zit ik hier achter het huis in de zon: een roseetje om the side stukkie kaas ernaast, mijn haren fris geverfd, mijn gezicht gereinigd dmv een lekker maskertje, mijn benen geschoren, mijn lijf gescrubt & gebodybutterd. Mijn enige zorg nu is om de mieren uit mijn glas te houden. En later hebben we het wel weer over de achterstand die Oudste op school heeft opgebouwd. Nu Even Niet.

Wat ist het leven toch mooi.

7 opmerkingen:

  1. Rust, weekend, zon en genieten, heerlijk toch ... eigenlijk zou elk weekend zo moeten zijn!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Geniet er even lekker van je hebt het verdiend!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Volkomen normaal dat je even de tijd nodig had om om te schakelen. Maar uiteindelijk heb je het toch goed gedaan. Leuke dingen heb je gedaan. Van gehaakte jasbeschermers had ik nog nooit gehoord, maar klinkt erg leuk. En inderdaad sommige problemen kunnen best even wachten. Veel plezier nog de komende dagen!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Haha, dat is de eerste keer dat dit me gebeurt. Bovenstaande reactie is van mij. Ik was ingelogd op de naam van mijn man. Misschien herken je me toch, want we hebben dezelfde hond :)

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Logisch dat het effetjes duurt voordat je in de rust komt als ik lees hoe druk je bent geweest. Ik hoop dat je een maand of 2 vakantie hebt en lekker bij kan tanken... ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Leuke blog, geniet van je vakantie!!

    BeantwoordenVerwijderen