Vroege diensten, ver-skrik-lek. Ik ben er geen ster in, in opstaan om 5.15 uur. Met moeite zit ik om iets voor 6 in de auto en arriveer ik net voor half 7 op het werk. Heel soms kom ik de dag na de vroege dienst nog een beetje fatsoenlijk door, maar vaker ben ik de hele dag nog rommelig in mijn hoofd. Mijn hoofd, en mijn haar. Mijn har is eigenlijk de barometer van mijn innelijke ik. Zit dat een klein beetje fatsoenlijk, dan ist van binnen meestal ook goed. Maar het kan ook wel eens voor komen dat mijn haar niet zit (lees: wild) en dat ik me dan toch wel een soort van Zen voel.
Vandaag schommel ik een beetje tussen beide werelden in. Ik heb mezelf vanmorgen voor vertrek aanrid uit de kreukels kunnen trekken, en heb redelijk gefunctioneerd. Na het werk nog een verjaarsvisitje afleggen bij onze min-of-meer-derde zoon (vriendje van oudste), en daarna was het klaar. OP de bank won de zwaartekracht het van mijn oogleden. En ik voel een soort van vulling in mijn holtes. Misschien valt het mee, ik hoop het. Kijk uit naar een heerlijk avondje alleen met jongste als Prins en Oudste naar een concert in de HMH zijn, dus een voorhoofdholteonsteking kan ik niet gebruiken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten