woensdag 18 augustus 2010

An die arbeit


Ik heb het nog even twee daagjes kunnen oprekken, maar vandaag moest ik dan echt weer aan het werk. Niet dat ik met tegenzin ging hoor, maar ik wilde gewoon het vakantiegevoel nog net even ietsje langer vasthouden. Dat is uitstekend gelukt met dat skitterende weer van gisteren, not! Nou ja, ik heb nu wel de hele bovenverdieping schoon, voor het oog dan. Ook lekker.

Ik ben in de riante positie dat ik mijn dagdiensten mag draaien wanneer mij dat goeddunkt. Ik vind dat een groot voorrecht. Op dinsdag is het een drukte van jewelste op het werk, en zijn er soms niet voldoende pc's voorhanden. Daarom ben ik vandaag maar begonnen, zo kon ik niet alleen langer van mijn vakantiegevoel genieten, maar ook rustig opstarten. Niet dat er niets te doen was, maar als het dan ook nog zo'n kippenhok is, word ik bijkans gillend gek. De gewone groepsdiensten draai ik uiteraard wel volgens het rooster. Omdat ik zowel in juli als in september veel feesten en partijen had/heb, is mij in mei gevraagd of ik dan wel de twee weekenden na mijn vakantie acher elkaar wilde werken. Dat was toen nog zo ver weg; túúrlijk kan ik dat!

Dus nu komen er twee volle werkweekenden aan. Maar ach, ik mag niet klagen en dat doe ik dan ook niet. Ik heb er ook geen echte hekel aan om in het weekend te werken, ik vind het vervelender om thuis wég te zijn. Zit ook tussen de oren, daar niet van. Het is echt niet zo dat ik extra enthousiast wordt begroet op zondagavond. Meestal ligt een ieder dan al te bedde en ist heerlijk stil in huis. En ik heb ook niet het idee dat de jongens moeders amechtig missen; die hebben hun eigen weekendse dingen. Maar als het te lang gaat duren, of ik te veel weekenden moet werken (soms heb je dat wel eens), dan gaat het wel prikken en steken. Sta ik alwéér niet langs de lijnen op een winderig voetbalveld, mis ik wéér een verjaardag, kan ik wéér niet winkelen met Prins, of andere vreugdetjes of verdrietjes (want ook die verdrietjes van je jongens, die wil je zèlf du moment met ze delen). Daarom ist zo prettig dat ze hier, op deze nieuwe werklocatie, snàppen dat er een goede balans moet zijn tussen thuis en werk. Dat ze zoveel mogelijk aan je vrije-weekend-wensen tegemoet komen en dat je je kantoordagen naar eigen goeddunken kunt indelen.

Een jaar tot driekwart jaar geleden stond ik met 1 been buiten de stichting, wilde ik mijn horizon verbreden, mijn eindelijk gehaalde diploma gaan verzilveren. Het liep niet altijd op rolletjes op de andere locatie: een arbeidsconflict was het niet, maar het moest geen jaren meer gaan duren. Toen ik de kans kreeg om elders te gaan werken, en er ook nog een paar lieve collega's en leuke bewoners mee zouden gaan, hoefde ik niet erg lang na te denken. Deze baan ligt me goed, ik vind het leuk, en wat nou, 'onder mijn niveau'? Een nieuwe baan brengt altijd wel weer heel wat verschuivingen op de thuisbasis met zich mee, en eerlijk gezegd vind ik de roering van twee pubers in huis wel leuk genoeg. Deze baan hier geeft me meer rust, meer voldoening dan op de andere. Een nieuwe werkomgeving, een half honderd nieuwe collega's, nieuwe bewoners, en toch een soort 'oud' gevoel. Een pyama die je al een paar jaar hebt, eigenlijk versleten is, maar door het wassen lekker zacht en zich naar jouw lichaam heeft aangepast in een nieuw bed. Zo is hoe het op het moment voelt. Dus waarom zou ik verder kijken? Mijn tijd komt nog wel. Diploma blijft wel geldig en als de jongens weer helemaal geland zijn, kan ik altijd wel weer verder kijken. En ja: Jammer hoor, dat de vakantie voorbij is, maar gelukkig hebben we de foto's nog, en ik ben blij dat ik in de positie ben dat ik überhaupt kán werken; gezond van lijf en leden en voldoende energie, ik ben een gezegend mens. Okee, dat het wel móet met die hypotheek, als dat struisvogelpolitiek ik gewoon even weg.

Kortom: Hallo baas en collega's: Ik bén d'r weer!

5 opmerkingen:

  1. En lekker gewerkt vandaag?
    Fijn dat je het zo goed naar je zin hebt op je werk.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Heerlijk, een baan waar je het naar je zin hebt en met plezier naar toe gaat. Waar rekening met je wordt gehouden, enz enz. Ik vind 'onder je niveau'werken zoiets raars. Als jij dit werk wil doen en je voelt je er lekker bij? Why not? Wat maakt het dan uit of je bij wijze van spreken bent opgeleid tot medisch specialist of whatever... Het gaat er toch om dat je plezier hebt in je werk! Je besteed er tenslotte heel wat uurtjes van je leven aan, dus dan is het wel belangrijk dat je je er lekker voelt.

    Werkse en succes met de twee weekenden!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. He hallo, wat leuk dat je "me" weer gevonden hebt. Er zijn ook zoveel blogs, soms weet je niet waar je dit of dat gezien of gelezen had.
    Maar welkom hoor.
    groet Lia

    BeantwoordenVerwijderen
  4. ?!?!???! maar hoe goed denk jij dat ik denk dat mijn zweeds is?

    :)

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Hahah.... ben blij dat jou eerste indruk van mij vredelievend is, verder is het een beeld van mij die jij je verbeeld hahah...

    Leuk dat je even langs kwam in Zweden, als je mijn google vertaler heb gebruikt: die liegt aldoor ;)hahah...

    Kramar

    BeantwoordenVerwijderen