vrijdag 10 december 2010

Pubervanzelfsprekendheid


Gisteren, 18.30 uur:

"Hee mam, ik moet nog even een briefje schrijven voor mevrouw S. van wiskunde, en die moet jij ondertekenen."
"Oh. Ik hoefde vroeger nooit brieven te schrijven naar leraren. Waarom moet je dat dan?"
"Nou, ik had een S.O. verkloot, en toen mocht ik hem samen met iemand anders overmaken, maar diegene kwam niet opdagen, en dus heb ik hem ook niet gemaakt, en nu moet ik een briefje schrijven waar jij ook je handtekening onder moet zetten."
"Wacht even hoor, Oudste. Je hebt een S.O. verkloot, de juf geeft je een kans om het goed te maken, maar omdat iemand anders niet komt opdagen, heb jij hem ook niet overgemaakt?"
"Pff, ja, hehe. Ik stond op hem te wachten, maar hij kwam niet, en het uur daarna hadden we les van mevrouw S., en toen heb ik gezegd dat P. niet kwam opdagen, en ik dus ook niet."
"Wacht even Oudste, ik geloof niet dat ik het goed begrijp. Je krijgt de kans om een verkloot S.O. over te maken, gewoon omdat mevrouw S. jou zo'n aardige jongen vindt, en jij komt niet opdagen, omdat iemand anders niet komt opdagen? Hm, ik vind dat op zijn zachts gezegd een beetje dóm."
"Pfft, ja. Wist ik veel dat die ander niet kwam! We moesten hem sámen overmaken!"
"Sámen overmaken? Dus jouw cijfer hing af van die ander?"
"Pfft, nee dat niet, maar ik stond op hem te wachten, en ineens was het tijd voor het volgende lesuur en toen heb ik gezegd dat ik op hem had staan wachten en dus het S.O. niet had kunnen maken. En nu moet ik een briefje schrijven om hem alsnog te maken! Pfft!"
"Dus, Oudste, als ik het goed begrijp, heb jij een S.O. verkloot, de juf geeft je een tweede kans, jij laat het uur waarin je hem kunt maken gewoon voorbij gaan, de juf zit een uur voor niets op jou te wachten, en nu krijg je alwéér een kans om hem over te maken, gewoon door een briefje te schrijven?!"
"Ja, wist ík veel dat die jongen ziek was! Daar kon ik toch niets aan doen?!"
"En nu wil je graag dat ik dat zomaar onderteken? Zonder vragen?"
"Ja, mijn hemel zeg! Is dát nu zo moeilijk? Ik ben éérlijk door te zeggen dat ik een S.O. heb verkloot, ik vraag alléén maar of je een handtekening wilt zetten, en meteen heb ik weer de grootste poppenkast!"
"Nou nou, Oudste, volgens mij heb jij Poppenkast-gewijs gezien nog niet zo héél veel te klagen hier in huis. Ik vind het gewoon Olie-Oliedóm van jou dat je een kans om een fout te herstellen laat afhangen van iemand anders. Die niet de moeite neemt om jou te zeggen dat hij niet komt. Wat ik overigens ook niet had gedaan als ik ziek was geweest, omdat jouw cijfers  niet van die ander afhangen."
"Pfft! Pfft! Sjémig! Nou! Wil je dat briefje nu nog ondertekenen of niet?!"
"Ik wil hem wel ondertekenen, maar alléén als jij een heel goed briefje schrijft, waarin je laat zien dat je het zelf eigenlijk ook een stomme actie vindt."
"Pfft!"

Vanmorgen 8.00 uur: (De les begint om 8.10 uur)
"Heb je die brief nou nog geschreven?"
"Ow ja!"(Roffelt de trap naar boven, en weer naar beneden)
"Hier!"

"Hoi mevrouw S.

Kan ik nog een kans krijgen om het S.O. over te maken? Het was erg dom van mij om niet te komen. Mijn ouders vonden het ook erg dom. Ik hoop dat ik nog een kans van u krijg.

Groetjes, Oudste."




Voor galg en rad, zeg ik u.

3 opmerkingen: