zaterdag 2 juli 2011

Evelyn-dag & slow fastfood

Gisteren vertrokken Prins & Jongste voor wederom een crossweekend. Dit keer in België. Als het cross-seizoen in volle gang is, waan ik mij soms een weekend-weduwe. Maar: helemaal niet erg. Ik gun Prins zijn geneugten, en Jongste is er nu dus blijkbaar ook (weer) mee besmet. Al moet ik zeggen dat ik er soms wel een klein bietje de balen van krijg, maar tegen de tijd dat het weer zover is, is het cross-seizoen weer aan zijn einde.
Vanmiddag bracht ik Oudste naar Opa & Oma. Zij gaan, met alle Feyenoord-gangers plus aanhang 'potverteren'. Het hele seizoen hebben ze elke rit naar Rotterdam iets ingelegd, en dat gaan ze nu opmaken. Mooi vind ik het, dat Oudste blijkbaar liever met zijn opa en oma gaat klootschieten en vervolgens barbecueën dan naar de Keet met zijn vrienden. 


Dus.


Om twee uur vanmiddag was ik Ganz Allein. Ik wilde eigenlijk even naar de kringloop in Z.utphen, maar nam een afslagje te laat en kwam terecht bij de Woonoutlet. Wat een leuke winkel is dat! Maar: ik heb mij netjes gedragen en heb voor nog geen honderd gulden uitgegeven. Wel vond ik het qua uitgaven welletjes en heb de Kringloop gelaten voor wat hij was: daar ga ik nog wel een keer met Prins naar toe.


Om half vijf was ik thuis: Precies een mooie tijd om een fles rosé open te trekken vond ik zelf! Na een beetje rommelen met mijn aankopen en een kadootje inpakken voor de bovenstebeste nicht die er is, en die van de week jarig was en het níet viert, morgen bij het examenfeestje van haar twee dochters, vond ik het tijd om eens te gaan puinruimen.


Nu is puinruimen niet mijn hobby. Wel geweest hoor, vroeger. Vroeger had ik alles aan kant, deed ik alles precies op tijd en waste ik bijvoorbeeld alle valletjes (die toen in waren) allemaal als ik de ramen lapte. Ik nam ook alle muren plús plafond helemaal af als ik de badkamer 'deed'. Verder lag alle was in keurig afgemeten stapeltjes in de kasten, liepen de kindjes er spic & span bij, ruimde ik al het speelgoed van de kinderen zodra het even kon meteen op en was mijn huis er eentje die zo in een woontijdschrift kon (qua opgeruimdheid, dan). En was ik een behoorlijk chagrijnig en gestresst wijf.


Nu is het hier chronisch puinhoop. Dat gaat gewoon niet anders met twee pubers in huis. Overal staan/liggen wel bordjes, kopjes, glazen, ijsstokjes, appelkreuzen, chipszakken, wordt broodbeleg niet opgeruimd, staan er lege ijstheepakken in de koelkast, liggen overal tassen, schoenen, sokken, soms zelfs ónderbroeken (..??), sloffen, slippers, schoolboeken, passers, geodriehoeken,rekenmachines, handdoeken all over the place in de badkamer en staan deuren open, zijn gordijnen en ramen dicht en dan heb ik het nog niet eens over hun kámers niet. 


En verder natuurlijk ook mijn eigen zooi. Die van Prins valt eigenlijk mee, nu ik er over nadenk. Ik ben in de loop der jaren wat onverschilliger geworden. In het opruimen dan. Ik merk dat ik er een prettiger mens van ben geworden. Als ik voor elk los-slingerend voorwerp hier in huis een cent zou krijgen, was ik allang miljonair. Stel je voor dat ik dan voor élk voorwerp een preek af moest steken. Het slapen zou er bij in schieten, vrees ik. Het zij zo. Jammer, maar helaas, en alles gaat voorbij.


Ik zag nu mijn kans schoon: eens lekker ouderwets opruimen en schoonmaken, en dat je dan wéét dat het gewoon vier-en-twintig-uur-ook-zo-blijft! Wat zeg ik? Lánger! Hoezee! Ik stak een vrolijke bloem in mijn Coupe Windhoos, en ging aan de slag als een witte tornado.




Kon ik heerlijk doorwerken, en stofzuigen met de koptelefoon op standje burengerucht (als het geen koptelefoon was dan) zónder dat iemand mij op de schouder tikte met de vraag waar die kat was die gevild werd, (vanwege mijn mee-blèr-praktijken) met muziek met een hoge 'Those were the days-gehalte'.


Ik zit hier nu dus heerlijk in een huis-dat-aan-kant-is! Hoe fijn! Omdat ik toch in de geniet-modus zat, besloot ik een zeer ònverantwoorde maaltijd voor mezelf te fabriceren. Met zijn vieren is het toch best wel veel werk, maar voor je alleentje valt het reuze mee. Morgen maak ik een zéér verantwoorde salade voor mezelf..!


Dit heb je nodig:
-Een stuk of paar aardappels
-Water
-Zout
-Frituurpan
-Klein pannetje
-En dit:

-Ketjap, bruine basterdsuiker, twee teentjes knoflook, goedkope pindakaas-troep, sambal en een klein scheutje olie.

Donder alle ingrediënten -behalve dan de aardappels, het zout en de frituurpan- op gevoel in een klein pannetje. Roeren, blijven roeren. Je denkt: "Dit komt niet goed". Jawel, dat komt het wel, maar blijven roeren en wat water toevoegen. En weer roeren. Het kán dat het er onderweg een bietje klonterig uitziet, of de basterdsuiker lijkt maar niet te willen oplossen: geen paniek, blijven roeren! Uiteindelijk krijg je iets wat hier op lijkt:


Is hier nog een bietje aan de dunne kant, maar is helemaal goed gekomen: Blijven roeren, maar niet aan de kook laten komen!! Heel belangrijk!

De aardappels snij je in reepjes, en zet je even in wat zout water. Waarom weet ik niet, het schijnt dan minder te klonteren of zoiets. Ik ga het niet uitproberen, en zet het altijd trouw een tijdje zout weg. 


Frietjes goed droog deppen, en voorbakken op 160 graden. Daarna bakken op 180 graden. Kijken hoe het er uitziet, ik weet de tijd niet meer precies.
En dit lag er op mijn bordje vanavond.


Had ietsje langer gemogen, maar ach..


Lekker met gebakken uitjes. Moddervet, dat wel natuurlijk, maar ach. Ik heb een appel als toetje gehad vanwege de ontbrekende groente. De pindasaus is morgen eigenlijk nog lekkerder, met een stokbroodje er bij, heerlijk! Het originele recept vind je hier.(wel even scrollen)


Nu zit ik dus uit te buiken en al die calorieën te verbranden. Ik dacht vanmiddag nog: 'Nou, mischien ga ik vanavond nog wel een stukje rennen met Evy'. Haha! Hahaha! Ahum. Dat wordt hem dus niet meer. Ik ren niet met alcohol op. 


Als ik een bad had, ging ik er nu in liggen. Bij gebrek daaraan wordt het een lange, hete douche. Compleet met scrub, haarmasker, gezichtsmasker en bodybutter, heerlijk.  


Ik zie dat Concert at See wordt uitgezonden straks: Dat ga ik in bed bekijken, want morgen om 5:15 uur gaat mijn wekker, vanwege een vroege dienst. Dat is dan wel weer een béétje jammer. Maar hee, wat het hekje: Na de vakantie hoef ik nooit geen weekenden meer te werken, hoezee!!


Wat meer heb je nodig om je blij te voelen? (nouja, dat de mannen morgen allemaal weer gezond huiswaarts keren natuurlijk, verder niets!)



2 opmerkingen:

  1. Kijk, een paar heerlijke uurtjes me-time. En gossie, die wekker van jou gaat al weer zo. :-(

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Dat noem ik nou jezelf kietelen. Leuk stukje.

    BeantwoordenVerwijderen