Als ik een vrije dag heb, en deze nog maagdelijk voor me ligt, heb ik allerlei voornemens voor die dag. Ik ga van alles doen. Dat badkamerkastje schilderen die ik vorige week bij de kringloop op de kop heb getikt. De badkamer soppen. De administratie bijwerken. De gehele benedenverdieping stofzuigen, alsmede de boven- en zolderverdieping. De was wegwerken. Algehele orde scheppen in dit Huishouden Van Jan Steen.
De dag begint vroeg: de jongens worden uit bed getrommeld, voorzien van een natje en een droogje en uitgezwaaid. Dan even bijkomen met een kop koffie en een sigaretje. De krant van gister lezen. Nog een kop koffie. Nog een sigaretje. De overweging: Ga ik sporten of niet? Neuh.. Geen zin eigenlijk. Hoewel ik al de hele week niet ben geweest. Vorige week ook niet trouwens. Maar ja, als ik ga sporten, is de hele ochtend alweer zo'n beetje voorbij.
Inmiddels zijn de jongens al een uur geleden vertrokken en zit ik nog altijd in pyama en badjas, met het haar op zolder en mascara van gister tot op mijn kin. Nog altijd niet besloten waarmee ik zal beginnen.
De klok begint al naar half tien te lopen. Ook zonde, ik heb nog niets gedaan! Ja, nu ga ik dan beginnen. Na nog een kop koffie en een sigaretje. En dan begin ik echt. Maar echt.
Aan de andere kant: ik heb gister een late dienst gehad. De wegen waren erbarmelijk slecht, zodat ik een uur over de terugweg heb gedaan. Waarom moet ik dan eigenlijk de volgende dag direct in de houding staan? Pff, ik heb toch ook recht op even braakliggen? Ja, dat heb ik! Na de derde kop koffie sta ik mezelf toe om even te surfen op het www. Weer een half uur verder. En nog steeds in badjas en aanverwanten.
Ik stel mezelf doelen: Wat wil ik vanavond in ieder geval gedaan hebben?
- Badkamerkastje is geschilderd
- Beneden is alles gestogzuigd
- Vaatwasser is uitgepakt
- Was is weggewerkt
- Een verantwoord diner is gekookt en opgegeten
- Ik heb gesport
Inmiddels is het half tien en pak ik mezelf bij de kladden: Nu douchen en dan een uur (kookwekker!) aan de slag. Waarschijnlijk ben ik dan het hele lijstje af, behalve het sporten, voordat ik vanmiddag naar de school van de kinderen moet voor de rapportbesprekingen.
Al met al duurt het toch vaak nog een uur voordat ik de moed heb opgebracht, ik mezelf naar de douche heb gesleept en een start heb gemaakt.
Ben ik nu de enige? Of is het toch beter om een baan binnen kantooruren te hebben om enige structuur in mijn leven te krijgen?
Heel herkenbaar! Ik functioneer 100% effectiever als ik mezelf dwing om een bepaald stramien af te wikkelen. Helaas komt er altijd een moment dat de bank wel weer erg aantrekkelijk lijkt om nog even op te gaan zitten. 'Even het nieuws kijken' Om dan drie uur later tot de ontdekking te komen dat ik inmiddels lig, nog altijd in mijn pyama en met een lekker warm dekentje inmiddels over me heen getrokken. En afhankelijk van mijn agenda voor die dag (oftewel: moet ik nog naar buiten) besluit ik dan om te blijven liggen of toch maar in beweging te komen. Waarbij het eerste vaker voorkomt dan het laatste. Al ben ik nu al een paar weken goed bezig. Ben benieuwd hoe lang dat nog gaat duren...
BeantwoordenVerwijderen