Al jaren ga ik twee keer per jaar met een stel dames (bah! wat een achterlijk woord eigenlijk!)naar de kinderkledingbeurs in Hilversum.
Hilversum. Dat is dus gewoon een oversteek van oost naar west. Een hele onderneming, maar een goede traditie. De samenstelling van de dames wisselt nogal eens; er is een soort 'vaste kern' van 4 a 5 dames, en die nemen nu en dan een nieuw iemand mee. Dat is leuk, dat is gezellig, en het is meer dan eens voorgekomen dat ik voor het komende seizoen in 1 klap voor de jongens klaar was qua kleding. Goede kwaliteit, niet duur, ik hou d'r zo van!
Nu de heren hier in huis meer en meer modebewust worden, wordt het wel een beetje lastiger. Maar er was elk jaar nog wel een leuk item te scoren voor elk van hen.
Vandaag heb ik geconstateerd dat het einde van een goede traditie helaas toch in zicht komt. Ik heb niets (NIETS) gevonden voor mijn bloedjes. Te groot. Gelukkig heb ik nog een teerbeminde neef van 1 jaar (AKA Neef van Eef), en daar heb ik twaalf dingen voor mee terug genomen. Waaronder een spijkerjas. Voor nog geen dertig euro. Alles bij elkaar dan he! Hoezee!
Maar: al die zomer- en wintergadarobes die ik voor de bloedjes hier bij elkaar heb gesjaggerd, daar ging het mij natuurlijk om. Neven en andere aanverwanten zijn erg belangrijk, maar blijven toch een beetje bijzaak, als het hier om gaat. Het moet niet de hoofdreden zijn om het land te doorkruisen. Vandaar dat het vandaag een historisch moment is. Einde traditie. Maar: elk eind is ook een nieuw begin. Dus nog maar even broeden over een nieuwe traditie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten