dinsdag 27 april 2010

Dilemma Van de Maand


Na een dag hard zwoegen, met een kop als een olifant en nog het gevoel hebben niet gedaan te hebben wat ik allemaal wilde doen vandaag, toog ik vanmiddag rond half vijf terug naar huis. Blij dat ik eventjes op het nest terug was,heerlijk. Met barstende koppijn, dat wel. Maar na precies een uur en een kwartier zou ik alweer opgehaald worden voor het volgende punt op het programma. Net voldoende tijd dus voor het koken en eten met het voltallige gezin.

Prins op 't Witte Paard had het koken gelukkig voor zijn rekening genomen, dus ik slaakte een zucht van verlichting toen ik de keuken binnen kwam lopen; heerlijk als je zelf niet hoeft te koken. "Oudste heeft ook weer wat", bromde Prins. "Nee!" dacht ik bij mezelf. "Niet van 't ene in 't andere wespennest! Niet vandaag!" Het bleek zich te handelen om een zogenaamd luxe-probleem. Zeer Luxe-Probleem, wel te verstaan. Maar in het leven van een veertien-jarige kan de wereld het ene moment aan je voeten liggn, terwijl die het volgende moment vergaat.

Wat was nu het Dilemma? Nou. Oudste ging er zwaar onder gebukt. Prins en Oudste zouden dit weekend naar een cross. Een zijspan-motorcross, om precies te zijn. In La Douce France. Prins is gegrepen door het cross-virus, al jaren. Crosses bezoeken, welteverstaan, gelukkig niet om zelf te doen. Ik moet er niet aan denken met die oude botten van hem. Al maanden geleden stond vast dat Oudste deze keer weer eens mee zou gaan. Een heel weekend met je pa op stap, met een hoop techniek en kabaal om je heen, in een -hopelijk- zonovergoten 'ver' land (Plattelandsjongen hè, niets gewend) is toch wel iets om reikhalzend naar uit te kijken. Op Koninginnedag zouden ze al vertrekken, dus een làng weekend weg van Moeder de Vrouw en zeer irritant broertje is wel iets heel aanlokkelijks.

Opa gooide even roet in het eten. Die kwam namelijk met een Offer you can't refuse. Tenminste.. Niet als je een fervent Feyenoordfan bent. Opa heeft een seizoenskaart. Met een hele club gelijkgestemden gaat hij om het weekend naar De Kuip. Oudste is jaloers. Maar soms heeft ie geluk. Valt één van de gelijkgestemden uit, en mag hij mee op diens seizoenskaart. Wat niet zo heul vaak voorkomt, want hee, je hebt niet voor niets een seizoenskaart. Maar als het dan een keer zo ver is, is hij helemaal door het dolle. Okee, de reis heen en teurg duurt drie keer zo lang als de hele wedstrijd, maar je ben fan of je bent het niet. Je raadt het al: Oudste kan zondag mee naar Feyenoord. Maar ja. Die cross he. Da's ook leuk.

Ik viel dus van het ene kippenhok in het andere. Prins die zwoegend stond te koken (niet zijn hobby), Oudste die zwaar gebukt ging onder zijn Dilemma, en Jongste die daar vrolijk doorheen liep te stuiteren met een volume waar de honden geen brood van lusten. Die had nog een voetbalwedstrijd vor de boeg en voetbal is zijn lust en zijn leven, dus die had zichzelf lekker opgedraaid.

Hoe mooi vond ik het om te zien hoe Oudste mij smekend aankeek om hem te helpen met een goede keus te maken. (Waarbij het mij en passant weer even opviel hoeveel hij gegroeid is in lengte) Hm te zien wikken. En wegen. En wikken. En nog een keer wegen. Als... dan... enzovoort. Tijdens het eten werden alle voors en tegens nogmaals tegen elkaar afgewogen. En na het toetje was hij er uit. Feyenoord ging het worden. Opa gebeld mt de verheugende mededeling, en the case was closed.

Nu maar hopen dat Feyenoord niet verliest, zondag. Een klinkende overwinning wil ik zien! Dat zijn ze toch wel aan oudste verschuldigd..!

1 opmerking:

  1. Oef... Ben blij dat ik niet hoefde te kiezen :P. Hoop met je mee voor zondag!

    BeantwoordenVerwijderen