Obsessies

Momenteel is het weer even ietsje gezakt, maar sinds ik het haken heb ontdekt, haak ik me een hoek van 90 graden. Het is leuk! Om te beginnen, ga ik een sprei maken, had ik gedacht. Hier het resultaat van de eerste week in mijn haakcarriere..

Ja, ik moest er zelf ook wel een klein beetje om lachen. Inmiddels heb ik geleerd hoe ik bloemetjes moet haken, en met een nieuw nichtje is dat best leuk! (Wat ik dan met ál die bloemetjes ga doen, dat is de vraag...)

Verder hang ik de sokken altijd in paartjes aan de waslijn. Ik kan mij voorstellen dat dit ook vrij obsessief kan overkomen. Maar als ik érgens een hekel aan heb, is het sokken bij elkaar zoeken. Als de was droog is, stop ik de sokken meteen in een frommel, zodat ze elkaar niet meer kwijt raken. Overigens vouw ik ook meteen de was zo van de lijn op, nog voor ik het in de wasmand doe. Dat lijkt heel efficient en dat is het ook wel, maar de échte reden is dat ik anders nogal zit op te kijken tegen die bergen schone was en maar geen begin kan maken. Nu ligt alles in ieder geval al gevouwen in de wasmand, dan is de stap om het ook daadwerkelijk op te ruimen alweer een beetje kleiner.

Tot slot kan ik het -als Prins de was heeft afgehaald, ik enkele dagen tegen de klus op heb gezien, en dan tenslotte maar begin met ordenen- niet laten om keurige stapeltjes op de keukentafel te maken, in een vaste volgorde. Sokken vooraan, dan ondergoed, en dan de grotere dingen. Op de foto kun je zien dat de papa en de mama de grootste smeerzakken zijn, en dat de kinders, vooral Jongste, het meest schoon zijn. Die gooien tenminste hun kleding twee keer per dag in de was (of moeten hun kamer opruimen en komen dan nogál veel kleding tegen op de grond)

Heb jij obsessies?