woensdag 27 juli 2011

Spiegelbeeld, vertel eens even...

Ik zat vorige week in de trein. En dat gebeurt niet zo vaak. Meestal, als ik per trein reis, gaat dat niet helemaal goed. Ik ben namelijk een oen wat treinen betreft. Maar ach. Ik heb andere kwaliteiten. Het was al donker, ik had net heerlijk geborreld met een dierbaar vriendinnetje. Altijd leuk. Ik zat zo een beetje dullig om mij heen te kijken. Wat moet je anders doen in de trein? Ik had geen boek bij mij of zoiets, want de reis zou slechts 13 minuten duren. Nah, die kom ik dan nog wel door.

Ik zag mijn spiegelbeeld in de stoel voor mij. Of liever: ik zag het spiegelbeeld van mijn onderstel. Ik was in shock. Wát een afzichtig spiegelbeeld was dát! Een soort lachspiegel-effect. Ik werd er niet vrolijk van.


Ik zag mijzelve als een soort Vrouw HolleBolleGijs. Even breed als lang en met beentjes als vol gestopte worsten. Ik hapte naar adem. Mijn bloeddruk vloog naar ongekende hoogte, mijn hartslag versnelde zich. Toen ik naar beneden keek, viel het gelukkig weer (een beetje) mee!



3 opmerkingen:

  1. Ik zat naar die foto te kijken en ik dacht eerst dat het je decolleté was. ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Haha, dat dacht ik ook!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ik moet mij bij Toaske neerleggen. Ik dacht ook dat het je decolleté was, maarja, ik ben een man dus wij zien overal decolletés in. :-)

    BeantwoordenVerwijderen