Dames en heren, wij gaan landen

Vijf weken ben ik nu aan de slag in mijn nieuwe functie. Hoe gaat het eigenlijk? Ik kan er kort en bondig over zijn: Het gaat geweldig! In mijn wil om het allemaal perfect te doen enthousiasme liep ik een ietsjepietsje (te) hard van stapel in de eerste maand. Ik wilde én de medewerkers leren kennen, én de bewoners doorgronden, én met álle teamleden een werkoverleg houden, én zicht krijgen in de mate van ADL, én het (nieuwe) roostersysteem leren kennen, én mijn leidinggevende en naaste collega laten zien wat ik waard was, én een meerwaarde zijn voor het team, én ieder teamlid hóren, én de ROC-studenten die een werkproject kwamen doen bij ons op de loctie op een goede manier kennis laten maken, én een frisse wind zijn. Oja, en ik stopte (weer) met roken, met behulp van medicatie waarvan ik slecht in slaap kwam, en áls ik dan sliep, droomde ik de meest vreselijke, hilarische, verdrietige, tenenkrommende en lachwekkende dromen.


Dat was een beetje veel.


Meer dan eens kwam ik thuis met een kop als een olifant. Terloops werden dingen aan mij medegedeeld: "Enne.. los het even op." Maar boven alles overheerste dat warme bad wat ik nog steeds ervaar. Dat was mijn drijvende kracht. En dat is het nog steeds. Vijf weken later zie ik mijn nieuwe functie steeds meer uitgekristalliseerd (en ik trek daar eerlijk gezegd nog wel een half jaartje voor uit om dat tot een acceptabel niveau te krijgen). Langzaam leer ik de bewoners kennen, met al hun gebruiksaanwijzingen, evenals mijn teamleden met hun gebruiksaanwijzingen, mijn naaste collega met zijn gebruiksaanwijzing, mijn leidinggevende en zijn gebruiksaanwijzing, en, niet geheel onbelangrijk, probeer ik al deze mensen op de hoogte te stellen van mijn éigen gebruiksaanwijzing. 


Op een kwade nacht, kon ik niet in slaap komen. En nét toen ik er bijna was (in dromenland) schoot me te binnen dat ik inval had geregeld voor een dienst, die misschien wel niet nodig was, omdat de gene die in eerste instantie zou werken, gewoon zou komen. Zag ik voor me dat er twéé mensen voor één dienst op kwamen dagen, en  was ik vervolgens klaarwakker, en kon ik weer van voren af aan beginnen. Ik dacht: "Dit is niet goed." Ik heb een vreselijk slechte nacht gehad. Ik lag wakker toen de wekker van Prins ging: "Gooeeeeeedemorgen!"(Dat trok Prins slecht) Prins had net zijn doppen open, en ik was al beneden, smeerde brood, zette thee, pakte de vaatwasser uit, vouwde een was en ik ratelde en ratelde maar tegen Prins aan. (Die trok dat slecht). Ik merkte zelf dat ik ratelde, en geloof me: Dan is het écht erg.


Gevalletje Koe Bij De Hoorns. Ik belde Baas om acht uur sharp, maakte afspraken met hem hoe verder, en dook terug de echtelijke sponde in. Het werd een lazy day. Mijn enige vrije dag die week, en dus de ultieme gelegenheid om het huis ze soppen, zuigen en al wat does meer zij. Maar Nu Even Niet!


Het hielp. Het was een klein keerpunt. Gisteren in de teamvergadering heb ik aangegeven het meedraaien met diensten even op een laag pitje te willen zetten, en First Things First. Volgende maand zien we verder. Iedereen knikte, en snápte het dus.  Op het moment dat Baas en Collega al met tas en jas in de hand stond om zich huiswaarts te spoeden, meldde ik dat ik even volliep. Dat ze daar niets mee hoefden te doen, maar dat ik even een sein af wilde geven. Snapten ze. Da's mooi. Nu weekend en maandag er weer fris er tegen aan.


Maar wat overheerst is gewoon dat warme bad van het team. Maar misschien nog wel belangrijker is de bevestiging van Baas en Collega die ik krijg. Je doet het goed. Hee, wat een goed idee van jou, voeren we direct in. Nog een goed idee, laten we die begin volgend jaar invoeren. Een ziek-gemeld teamlid: Is ze ziek of maakt ze zich zorgen om haar zieke man? En hoe houden we de drempel zo laag mogelijk voor haar? Goed idee, Evelyn, ik leg het haar voor. Later: We gaan het doen zoals jij voorstelde. 


Ik zeg: Jeuh.


Natuurlijk moet ik nog een heel stuk verder groeien in deze nieuwe functie, maar ik heb goede hoop. En: Het spikfonkelgloedjenieuwe kantoor welke Collega en ik deze week in gebruik namen, die heel ruim, licht en luchtig is en nog een aantal essentiële onderdelen mist zoals goede stoelen, extra computer, kasten, een extra tafel, prullenbak, klok en haakje voor mijn übercoole nieuwe winterjas helpt daar enorm bij. 


Ofwel: Ik Ben er bijna.