zaterdag 3 april 2010

Dichter onbekend

Hij is mijn grijze haren,
mijn slapeloze nacht,
hij is mijn angst,
mijn liefde,
mijn zwakheid en mijn kracht.

Ik vervloek hem en vergeef hem,
wel zevenduizend keer,
hij is mijn kind,
ik hou van hem,
niet minder en niet meer.

3 opmerkingen:

  1. Mooi!! En ja, dit gedichtje verwoordt precies wat ik nu voel met al die keuzes van mijn kinderen op dit moment... (gelukkig studeert de oudste geschiedenis! Hahahaha Howel hij gister gekscherend zei: "Zal ik Krijgsgeschiedenis als mijn specialisme kiezen? Dan licht ik de andere 3 Defensiegasten gewoon goed voor over alle gevaren waar ze naar toe gaan..." Ik heb heb hard door elkaar geschud...! Grrrr)
    Thanx voor je reactie overigens!

    BeantwoordenVerwijderen