Vrijwilligerswerk

Al jaren collecteren Prins en ik in de eerste week van september voor het KWF. Een goede zaak, vinden wij en zo voldoen we even een deel aan onze maatschappelijke verplichtingen. Maar zoals elk jaar, gaat dit niet zonder slag of stoot. Het ene jaar vergeten we de collectebussen op te halen, het andere jaar collecteren we een week te vroeg. Ach ja, je bent chaotisch of je bent het niet, maar de intentie is goed, zullen we maar denken.

Een paar jaar geleden hadden we beiden een andere wijk: Ik een nieuwbouwstraat, met alleen maar de even nummers. Eitje dus, en binnen een uurtje was ik dan ook altijd klaar. Prins had een minder gelukkige wijk: 5 straten, in het buitengebied, waaronder zich ook nog allemaal vakantiehuisjes bevonden, waarvan je dus niet wist welke het gehele jaar bewoond werden en welke alleen in de weekends. Drie avonden achtereen waren we er druk mee. Enerzijds wel lekker, zo in de bossen, hoor. Maar wat een klus was het. Toen de jongens nog klein waren, namen we ze altijd mee; een gezellig familieuitstapje, en mensen stopten hen nog wel eens een snoepje toe. Nu komen ze bijna op een leeftijd dat ze helemaal zelf kunnen gaan collecteren, maar voor zolang ze nog niet oud genoeg zijn, hoeven ze ook niet meer persee me ons mee. Ik heb een paar jaar terug aangegeven dat ik liever mijn wijk wilde laten vallen, om dan die enorme wijk met Prins samen te doen. Dat was goed. Maar eerlijk gezegd ging de lol er een beetje af; het was zo enorm veel werk, die route...!

Twee jaar geleden is men hier in Het Dorp begonnen met het uit de grond stampen van een complete nieuwbouwwijk. De eerste twee fases zijn gerealiseerd, en uiteindelijk zullen er 550 nieuwe huizen komen daar. Drie jaar geleden, bij het inleveren van de collectebussen, hebben we aangegeven die buitengebiedwijk echt niet meer te willen doen. Een aantal jaar gedaan, laat iemand anders nu de klus maar klaren. En hebben wij, in al onze spontaniteit aangegeven de gehele nieuwbouw wel voor onze rekening te willen nemen. Vorig jaar was het een eitje: In 1 avond hadden wij samen de gehele wijk afgeschuimd en was de opbrengst echt ontroerend veel! Er stonden nog niet eens zo heel erg veel huizen, maar mensen zijn blijkbaar echt begaan met dit doel. Dit jaar is de volgende fase al afgerond, en zullen we waarschijnlijk niet in 1 avond klaar zijn. Maar weet je wat? Maakt niets uit; het is heerlijk collecteren in een nieuwe nieuwbouwwijk! Je struikelt over het bouwmateriaal en de wegen zijn nog niet je van het, maar wat is het leuk om een klein kijkje te kunnen nemen in al die nieuwe huizen! Bovendien zijn bijna alle mensen begaan met dit doel: Bijna iedereen kent wel iemand die door de ziekte getroffen is en men geeft gul. Dat is dankbaar werk.

Dit jaar zouden we het anders doen: We zouden de collectebus niet vergeten op te halen! Omdat we beiden moesten werken, heb ik netjes gebeld en gemeld dat ik de bussen 'savonds op zou halen. Maar echt. Dinsdagavond laat zei Prins: Hadden we die bussen vanavond niet op moeten halen? Grrr! Nah, we zoude ze echt de volgende dag op gaan halen! Wordt er gisteravond om 19.30 uur aangebeld: "Kan ik jullie hier nog blij mee maken?" Echt even een door-de-grond-momentje. Maar! Volgende week gaan we extra hard ons best doen!