Fijn.

Vandaag was het er weer één. Een dag met een gouden randje. Heerlijk. En eigenlijk verder helemaal niet zo heel erg veel bijzonders, dat is het leuke ervan. Koud een paar dagen na Blue Monday, ben ik helemaal heppiedepeppie. Want:

1. Het sollicitatiegesprek verliep prettig. Niet dat ik ook maar enigszins zeker ben dat ik 'dóór' ben, maar het verliep gewoon buitengewoon préttig. En dat vind ik fijn. Ik was inderdaad nog steeds behoorlijk Zen, geloof ik. Hoewel de eerlijkheid mij gebiedt te zeggen dat ik -nauwelijks in de auto, op weg naar mijn werk, na het gesprek- naderhand ineens de bibbers kreeg, het zweet mij uitbrak en in rilde van de kou. Heel apart. Heel Middelgrote Stad doorgecrossed, op zoek naar de snelweg, wat overigens niet zo heel moeilijk moet zijn, ik kwam er immers ook vanaf, maar ach, zo kom je nog eens ergens..!

2. Op de vacature hadden ze 180 reacties gehad. Honderdtáchtig! Dat is best wel veul! Daarvan hebben ze er 16 uitgenodigd. Zéstien! Dat is best wel weinig! Ze hebben 6 á 8 mensen nodig. Dat is best veel! Toch? Dus: wat het ook wordt, hoe het ook verder loopt, die eerste ronde (brief) ben ik toch maar mooi door. Aan de brief ligt het dus niet. (Terwijl ik er niet zo'n heel goed gevoel over had)

3. Op het werk had ik, met nog twee collega's, een gesprek gepland met een bewoner en zijn ouders, waar ik nogal tegenaan liep te hikken, omdat het laatste wat ik van ouders had gehoord, een gepeperde mail was. Niet tegen mij als persoon gericht, maar over de gang van zaken binnen onze woonlocatie. Terwijl ik vind dat het er zeer net aan toe gaat. Ik heb de mail keurig beantwoord (na een paar dagen; even laten rusten maar) en daarna niets meer gehoord, tot vandaag dan. Werd het een heel prettig gesprek, met niets dan lof voor ons hoera ende hoezee. Grappig hoe dat gaat..! Ik snap heel goed hoe dat bij ouders moet werken: als je de zorg voor je kind aan anderen over laat, en het gaat er niet altijd zo aan toe als dat jij verwacht, verander je in een leeuwin. Ik had al wel vaker met dit bijltje gehakt met deze ouders, maar toch had ik er een beetje een onbestemd gevoel over. Voor niets dus, eigenlijk. Fijn.

4. De mannen hier in huis zijn allemaal zo'n beetje de hele avond op pad. Ik heb het rijk dus alleen. Ik vind het heerlijk! Ja, óók nadat ik gister tot 22 uur heb gewerkt, en ik vandaag ook bijna de hele dag niet thuis was en ze dus niet heb gezien. Is dat erg? Nee, ik dacht het niet. We hebben het hele weekend nog samen. (Behalve Oudste dan; die vertekt morgen met zijn opa naar Rotterdam voor een hopelijk mooie pot voetbal) Tijd zat dus!

5.

Een waxkaarsje brandt hier en verspreidt een héérlijke geur. Ik ben er aan verslaafd en word er erg blij van.

6. Vorige week kocht ik deze koffiekopjes. Skitterend vind ik ze!



7. Deze week kreeg ik deze tas binnen. Via Marktplaats. En fonkelnieuw, geen krasje, niets! Jeeeeh!

8. Ik nam een voorschot op mijn verjaardag en scoorde een E-Reader. Voor een mooi prijsje. Van een collega van Prins kreeg ik zojuist 1.243 boeken binnen. Waarvan ik er uiteraard heel veel niet van zal lezen, maar waarvan er ook een heleboel op mijn To Read-lijstje stonden. Jeeeeh!

9. Ik zag wie Is De Mol van gister op Uitzendinggemist. Daar word ik ook bijzonder blij van. (Het is Art of Pepijn)

10. Ik zit hier met een glas wijn en wat cashewnoten. What else do I need?  (Naja, dat De Mannen weer heelhuids thuiskomen, zou de feestvreugde wel verhogen...!)

Dus: ik ben helemaal gelukkig hier helemaal in mijn eentje. Dubbel alleen, want ik ben geloof ik zo'n beetje de enige in Nederland die The Voice of Holland niet kijkt....?! Jeeeeh!