Sollicitère.

Ik zou vanmorgen gaan sporten, echt waar. Maar ik heb nu even belangrijker zaken te doen. Ik ga morgen namelijk solliciteren, en dan moet ik wel even goed in kaart hebben waar ik ook al weer goed in ben en zo hè? Dus nu maar even niet sporten. (Of: ik grijp alles aan om niet te hoeven sporten, kan ook, ghehehe)

De functie binnen de locatie waar ik werk, wordt helaas opgevuld met een 'overtollige' collega van een activiteitencentrum binnen de stichting, waar ze de zelfde functie momenteel al uitvoert. Tja, bezuinigingen, wie heeft er geen last van. De baas had mij nooit ingelicht wanneer ik  niet had verteld dat ik had gesolliciteerd, zei ze. Maar al met al ben ik toch blij dat ze het wel heeft gedaan, want het gaf mij wel een behoorlijke boost, om te horen dat ze vertrouwen in mij heeft om die functie eventueel te kunnen vervullen. Tot mijn verbazing kreeg ik een uitnodiging voor een gesprek morgen. Verbazing, omdat ik zelf niet al te tevreden was over de brief, omdat ik hem toch op het laatst nog moest afraffelen om hem op tijd te verzenden. (Sluitingstijd was 5 januari 0:00 uur, en ik verzond hem op 4 januari om 23:53 uur. Niet dat je zegt: Ruim op tijd)

Ik moet zeggen dat ik er nog wel redelijk relaxed in sta. Ik heb nu een vaste MBO-baan, waar ik het redelijk tot goed naar mijn zin heb. Dit ga ik dus opgeven voor een tijdelijke HBO-baan. In de vacature staat voor een half jaar tot een jaar. Een half jaar ga ik natuurlijk zeker niet doen; ik ben niet helemaal op mijn achterhoofd gevallen. Dus ik ga voor niet korter dan een jaar. Die eis kan ik stellen, omdat ik in een behoorlijk comfortabele positie zit, en dat ga ik dus ook doen. Kunnen ze me dit niet bieden, is het jammer en gaat het over. Een jaar is prima: ik hoop natuurlijk op verlenging van het contract, maar is dit niet het geval, zie ik dan wel weer. Als je nooit in het diepe springt, verandert er nooit iets. Bovendien kan ik dan weer een ervaring op mijn CV bijschrijven. En zoeken naar een vaste baan is in deze tijd onbegonnen werk.

Na een paar behoorlijke veren in mijn &%$# de afgelopen maanden van zowel de coördinator, de manager en de gedragskundige, ben ik er zelf ook wel achter dat ik 'best goed' ben in mijn werk. En dat ik dit heel goed kan gebruiken in de functie waarop ik morgen ga sollicititeren.

Ja.

Het ziet er allemaal veelbelovend uit he, bovenstaande? Ik ben benieuwd of ik morgenvroeg nog steeds zo Zen ben. Of dat ik dan hysterisch door het huis stuiter, tot het tijd is om te vertrekken. Ja, daar ben ik heel benieuwd naar..