maandag 14 februari 2011

Home sweet home 2

Home sweet home is een initiatief van haar. 

Zowel Prins als ik hadden lieve opa's en oma's. Nou ja, één oma van Prins was een beetje een .. euh, hoe zeg je dat netjes.. hittepetitje, maar ze was wél erg gek met haar eerstgeboren kleinzoon (Prins), die zich daar tegenover de overige kleinkinderen niet altijd even gelukkig bij voelde.. Nu ik er over nadenk: ik heb eigenlijk helemaal niets van haar.. Dat is best wel jammer. Jaren en jaren geleden (in mijn blauwe periode) heeft ze gezegd: die blauwe emaille voorraadblikken boven op de kast, die zijn later voor jou! Nou ja, later is dus nu en ik weet niet waar ze naar toe zijn gegaan. Best wel jammer, eigenlijk, maar goed.

Van de overige opa's en oma's hebben we wel dierbare dingetjes. Zo is dit theekastje van mijn oma aan vaders kant, met daarin een broodservies van mijn oma aan moederskant. Het stoofje eronder werd zo'n twintig jaar geleden blank geschuurd en gelakt door mijn teerbeminde schoonvader. Alles was blank hout toendertijd. Eigenlijk best wel jammer, nu.. Maar hij blijft zoals hij is; ik vind mooi!




In de keuken staat de 'buffetkast' (of hoe heet dat?) met daarin nog meer zaken die zéker gered moeten worden als er brand komt hier.



Bovenop ovenschalen van de opa van Prins van vaderskant, onder allerlei doosjes en een petit-four-serveersetje, een serveerschaal en een jeneverlepelvaasje van mijn oma van moederskant. Een spuuglelijk, maar zeer dierbaar delftsblauw lepelvaasje  en een peper-en-zoutstel van mijn oma van vaderskant, en een jeneverglaasje van Prins zijn opa van vaderskant. Daar waren er eerst twee van maar die heb ik jaren geleden in mijn onbenulligheid kapot laten vallen. 

De doosjes:
 

Mijn oma gebruikte alles! Heerlijk. Ik heb veel van haar gekregen toen ze er niet meer was. Mijn oma was een verzamelaar van mooie dingen, en daar ben ik nu enorm dankbaar voor.

Opa's jeneverglaasje
Schuimkoekjes van oma: we hebben er heel wat ontvreemd uit deze schaal
Zoute koekjes vonden wat minder gretig aftrek bij ons



Deze schaal stond op de hoek van de kast, op kinderhoogte. Dat hij nog bestaat mag een wonder heten, met al die wilde spelletjes die we speelden. Oma had er sjoklaatjes in, maar we mochten er alleen iets uitpakken onder haar toeziend oog.

En hier Prins zijn eigen snoeppotje bij opa van vaderskant. op de achterkant had opa Prins zijn naam gezet.

Ernaast staat een suikervoorraadbus, die we tegen kwamen op een rommelmarkt, en waarvan we in onze oneindige wijsheid dachten dat het bij het kaneelbusje paste. Voor geen meter, dus eigenlijk.

Al deze zaken zijn ons zeer dierbaar. Ze hebben al heel wat doorstaan en ze zullen hier altijd blijven.
Ik hoop dat ik de kinderen en misschien wel kleinkinderen er over een hele poos ook een plezier mee zal kunnen doen!

10 opmerkingen:

  1. Wat een prachtige spulletjes allemaal!! Ik vind je thee kastje ook erg mooi!!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Heb even verder rondgekeken
    op je blog.
    Leuk en herkenbaar!
    Je hebt er een volger bij hoor!
    Groetjes

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Wat grappig dat je ook naar Triggerfinger gaat.
    Ook in Utrecht?
    En leuk dat je mij ook volgt!
    Groetjes

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Goeie schatten inderdaad, die glazen bonbonnière is echt prachtig!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Goeie schatten inderdaad, die glazen bonbonnière is echt prachtig!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Oh wat een bijzondere dingen. Kan me voorstellen dat dit je allemaal heel erg dierbaar is.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Wat een mooi theekastje, en mooi dat je de dingen met herinneringen koestert (hihi en ook de lelijke, hier gaat dat ook zo ...). Zelf heb ik ook iets met messenleggers ... Mooi zo'n doosje!

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Ik vind het kastje echt supermooi!! Mooi strak, mooie houtkleur... gewoon mooi dus!!
    En dat glas... geslepen als kristal... *zucht*

    BeantwoordenVerwijderen