donderdag 10 februari 2011

Een huishouden van Jan Steen

Van de week, toen het zonnetje hier zo tierig naar binnen scheen, steeg het schaamrood mij naar de kaken. Ik kon amper het eind van de tuin zien, en zo groot is onze tuin écht niet.
(eigenlijk hebben we zelfs maar een heel piepklein tuintje)
Maar, ik had helaas  geen zin geen tijd om de ramen te lappen, maar wist in mijn achterhoofd wel dat ik er binnenkort aan moest geloven. Dat moment was vandaag. En omdat ik toch bezig was, heb ik meteen maar álle ramen op de begane grond gedaan. Van binnen én van buiten. Ik dacht eerlijk gezegd dat de ramen aan de buitenkant zo smerig waren. Dat was niet zo.


Maar goed dat mijn lieve omaatje het niet gezien heeft; die ging al stof afnemen als er nog helemaal geen stof lág! Ze zou me postuum alsnog een draai om de oren geven. Maar: zij brandde ook alleen kaarsen als het kerst was, ik nagenoeg elke dag. Misschien dat dat het is? (Zeg ja!)



Nadeel van schone ramen is dat ik de troep in de tuin nu weer behoorlijk goed kan zien. Ik hoor hem roepen: "Ruim mij op! Ruim mij op!" Zucht. Het werk van een huisvrouw is nooit gedaan.

4 opmerkingen:

  1. Yep, en om die reden heb ik nou een hekel aan ramen zemen...

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Zal ik het maar niet over mijn ramen hebben... ik ben een mooi-weer-ramenwasser en het is nu nog te koud. ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ik negeer al dat schoonmaakgedoe in het voorjaar altijd heel hard.

    Maar die zwarte zooi op de ramen is echt van de kaarsen toch! Toch?

    BeantwoordenVerwijderen